Wonderdokter Nico Beentjes geneest slachtoffers met mp3'tjes

Laatste wijziging: maandag 16 augustus om 11:33, 3041 keer bekeken
 
Groningen, maandag 16 augustus 2010

Na eerst talloze Afrikanen met ingestraald water te hebben verlost van aids, is homeopaat Nico Beentjes weer op pad geweest. Deze zomer hielp hij Haïtianen van hun aardbevingstrauma af. Met water én met zeegeluiden op een mp3’tje.

We waren hem eerlijk gezegd even uit het oog verloren, onze homeopaat uit Drachten, die vorig jaar door Afrika trok om het middel PC1 – water met genezende resonanties – uit te delen aan mensen met hiv/aids. Toen we checkten hoe het met Nico is, zagen we dat hij alweer is teruggekeerd van een nieuwe reis als wonderdokter. Nico is naar Haïti geweest. Daar heeft zich, zoals bekend, een enorme aardbeving voorgedaan. Nu kon die achteraf niet ongedaan worden gemaakt, maar natuurlijk hebben talloze Haïtianen een geweldig trauma opgelopen door alle gebeurtenissen. Gelukkig is er dan Nico met zijn druppels.

Het gaat uiteraard niet om hetzelfde water dat werd verstrekt aan de aids-patiënten. Ditmaal werd PC305z ingezet, een middel dat eveneens is vervaardigd door de Britse kwakzalver Peter Chappell. Nico toog ermee naar Haïti. Hoe ging hij daar te werk? Hij hanteerde de 555-methode: vijf keer met de fles tikken tegen de tafelrand en dan vijf druppels op de tong gedurende vijf seconden. Zo simpel is het.

Maar laten we vooral Nico zelf citeren uit zijn reisverslag, dat voor de liefhebbers in extenso valt na te lezen. “Onze werkwijze was als volgt: we plukten iemand van het pleintje of de drukke straat aan de rand, met de vraag of hij of zij geïnteresseerd was in een middel tegen de stress veroorzaakt door de aardbeving. Eenmaal in de stoel vroeg ik ze, direct, of via André, die als tolk fungeerde, of ze klachten hadden na de aardbeving. Zonder uitzondering was dat het geval. De mensen hadden onder andere last van: slapeloosheid, nachtmerries, een heleboel gedachten (“un pîle de pensées”), duizeligheid, hoofdpijn of migraine, keelpijn, hoest, maagpijn (waarbij ze de hartstreek aanwezen), buikpijn, rugpijn, pijn over het hele lichaam, jeuk, huiduitslag. Verder algeheel gebrek aan energie, niet lekker, niet dezelfde als voorheen. Ik spendeerde niet al te veel tijd, zodra ik twee of drie klachten had vastgesteld gaf ik ze het middel en vroeg ze de volgende morgen terug te komen. Terwijl André en ik met een klant bezig waren snorde Maxi weer een andere kandidaat op, en zo ging het lekker door. Op die manier deden we 50 mensen – van mijn leven heb ik nog nooit 50 klanten gehad in drie uurtjes tijd.”

Soms behandelde Nico wel enkele honderden mensen per dag. En o wonder, het middel hielp ook nog. Een euforische Nico: “Woensdagochtend kwamen er mensen terug om te vertellen hoe het met ze ging. ZONDER UITZONDERING GING HET EEN STUK BETER MET ZE!!!!!!! De klachten waren bij iedereen 60 tot 100% verbeterd! Hoofdpijn, hartkloppingen, duizeligheid, enzovoorts, sinds de aardbeving, klachten waar ze dus al maanden iedere dag last van hadden: foetsie, weg, verdwenen! Als sneeuw voor de zon! Mensen enthousiast, Maxi, André en ik enthousiast! Niet te geloven! Als de bond tegen de kwakzalverij hier lucht van krijgt maken ze me erelid! Sterker nog, ze gaan me uitroepen tot kwakzalver van de eeuw! Ik hoop alleen dat er een geldprijs aan verbonden is.”

Nico vertelt dat hij vanuit Haïti regelmatig via Skype contact had met Peter Chappell. Die blijkt een nieuwe, wel zeer creatieve manier te hebben gevonden om zijn middel toe te dienen aan de Haïtianen: via muziek. Nico legt het uit: “Hij heeft het middel in een mp3-bestandje gestopt. Je leest het goed: het zit in een muziekje. Welk muziekje maakt niet uit, net zo goed als je een medicijn in een pil met suiker als basis kunt stoppen, in een kauwgumpje, in een zetpil dan wel een injectiespuit. Het is gewoon de draagsubstantie, en Peter dacht: “Als ik het in een pil of een druppeltje kan stoppen, dan ook in een mp3-bestandje”. Dat is hem gelukt – het gaat uiteindelijk om electromagnetische informatie, de basis van het leven en onze zintuigelijke werkelijkheid is electromagnetisch, dus waarom ook niet?”

“Dat die muziekjes werken, heb ik al gemerkt. Ik heb zelfs al een keer iemand overgedoseerd door het te snel te herhalen. De eerste keer dat die persoon het mp3-muziekje beluisterde had hij na 20 minuten het gevoel alsof er door zijn hele lichaam iets gebeurde, tot in zijn tenen. Dit was iemand met de ziekte van Parkinson.”

U bent er nog? Goed, dan laten we Nico even uitpraten. “We hadden een tafel gevonden die we konden lenen, een paar stoelen die we onder het gat van voetbal kijkende jongens vandaan hadden gebietst en een redelijk stille plek. Op maandag kwamen er 49 mensen, ze stonden in de rij. André schreef op: hun naam, leeftijd, telefoonnummer en hun klachten sinds de aardbeving. Ik bracht voorzichtig de oordopjes aan in hun oren en speelde het mp3-tje Natural Catastrophy vanaf de computer. Zes keer per persoon, dus iets meer dan twee minuten. De volgende dag kwamen er 35 mensen terug, wat zo‘n 70% is – helemaal niet slecht! Wat wel slecht was, was het resultaat: maar drie mensen waren al hun klachten kwijt, en één was gedeeltelijk verbeterd. Je begrijpt, ik had een kater. Ik vroeg ze tóch de volgende dag terug te komen, maar je begrijpt ook: dat deden er maar weinig. Dinsdagavond stuurde ik een berichtje naar Peter Chappell, woensdagochtend had hij me een nieuw mp3'tje gestuurd, dit keer met als basis het geluid van de branding van de zee, met een duur van 4 minuten in plaats van de 22 seconden van het eerste mp3'tje. Volgens Peter was dit mp3'tje krachtiger.”

En: “Dus weer in de Taptap woensdagmorgen. Er kwamen toch wat mensen terug die we de vorige dagen ook hadden gezien, en het leuke was dat er klanten tussen waren die gisteren niet hadden gereageerd, maar vandaag een lichte of een duidelijke verbetering vertoonden. Heee! Dat was interessant! Het leek wel of de mp3 wel werkte, maar alleen een beetje trager. Dus de mensen die het op maandag hadden beluisterd kregen het op woensdag weer, maar dan gedurende 5 minuten. Op donderdag opnieuw en op vrijdag konden ze het voor de vierde maal krijgen, of druppels, die keuze was vrij.”

Waterdruppels en muziekjes om trauma’s te genezen. We moeten er even van bekomen. In afwachting van de Nobelprijs voor de Geneeskunde heeft een andere Nederlandse Peter Chappell-missionaris, homeopaat Harry van der Zee, alvast een artikel geschreven. En voor wie het nog allemaal niet kan geloven, verwijzen we naar deze video die Van der Zee zelf maakte. Huiveringwekkende beelden na 2:00. Laten we nu maar hopen dat de Nederlandse wonderdokters niet op het idee komen om naar Pakistan af te reizen.

Foto's zijn afkomstig van de reiswebsite van Nico Beentjes.



Bron: hpdetijd.nl