Het faillissement van de Verenigde Staten is nu zeker

Laatste wijziging: dinsdag 9 februari om 09:04, 4029 keer bekeken
 
Groningen, dinsdag 9 februari 2010

Het is een van die getallen die zo ongelooflijk zijn dat je er eigenlijk een tijdje over moet denken... Binnen de komende 12 maanden zal het ministerie van Financiën van de VS 2 biljoen dollar moeten herfinancieren van kortlopende schulden. En dat is zonder de uitgaven van enig toegevoegd nadelig saldo mee te rekenen, dat wordt geschat op ongeveer 1,5 biljoen dollar. Voeg de twee getallen samen. Dan vraag jezelf af, hoe in hemelsnaam kan het ministerie van Financiën in slechts een jaar 3,5 biljoen dollar lenen? Dat is een bedrag dat gelijk is aan bijna 30% van ons BNP. En we zijn de grootste economie van de wereld. Waar moet dat geld vandaan komen?

Hoe hebben we kunnen eindigen met zoveel korte termijn schuld? Net als de meeste entiteiten die veel te veel schulden hebben, net als subprime leners, GM, Fannie, of GE zijn, heeft het Amerikaanse ministerie van Financiën geprobeerd om de rentelast van leningen voor korte looptijden te minimaliseren en vervolgens de leningen "te verlengen" wanneer zij betaald moesten worden. Zoals ze op Wall Street zeggen, "een verlengde schuld verzamelt geen mos. Wat ze bedoelen is, zolang je de schuld groter kunt maken heb je geen probleem. Helaas leidt dat ertoe dat mensen steeds grotere hoeveelheden schuld op zich nemen... steeds kortere looptijden... bij steeds lagere rentetarieven. Vroeg of laat worden de schuldeisers wakker en vragen zich af: Wat zijn de kansen dat ik ooit daadwerkelijk zal worden terugbetaald? En dat is wanneer het probleem begint. De rente stijgt dramatisch. Financieringskosten stijgen. Het feest is voorbij. Faillissement is het volgende.

Wanneer regeringen failliet gaan heet dat "een in gebreke blijven". Valutaspeculanten bedachten om hoe nauwkeurig te voorspellen wanneer een land in gebreke zou blijven. Twee bekende economen, Alan Greenspan en Pablo Guidotti, publiceerde in 1999 de geheime formule in een academisch verslag. Daarom wordt de formule de Greenspan-Guidotti regel genoemd. De regel luidt: Om een in gebreke blijven te voorkomen moeten landen harde valuta reserves van ten minste 100% van hun korte termijn buitenlandse schuld looptijden handhaven. Het grootste geldmanagement bedrijf ter wereld, PIMCO, verklaart de regel op deze manier: "De minimale maatstaf van reserves die tenminste gelijk zijn aan 100% van de kortlopende buitenlandse schuld is bekend als de Greenspan-Guidotti regel. Greenspan-Guidotti is misschien het enige concept van reserve toereikendheid dat de meeste aanhangers en empirische steun heeft".

Het principe achter de regel is eenvoudig. Als je niet al je buitenlandse schulden in de komende 12 maanden kunt afbetalen ben je een vreselijke kredietrisico. Speculanten nemen je obligaties en je valuta als doelwit, het onmogelijk makend om je schulden te herfinancieren. Een in gebreke blijven is gegarandeerd.

Dus welke plaats heeft Amerika op de Greenspan-Guidotti schaal? Het is een gegarandeerde in gebreke blijven. De VS houdt goud, olie, en vreemde valuta in reserve. De VS heeft 8,133.5 metrische ton goud (het is de grootste bezitter ter wereld). Dat is 16.267.000 pond. Tegen de huidige dollarkoers is het ongeveer 300 miljard dollar waard. De Amerikaanse strategische petroleum reserve geeft een huidige totale hoeveelheid van 725 miljoen vaten aan. Tegen de huidige dollarkoers is dat ongeveer 58 miljard dollar ter waarde aan olie. En volgens het IMF heeft de VS 136 miljard dollar in vreemde valuta reserves. Dus alles bij elkaar... is dat ongeveer 500 miljard dollar aan reserves. Onze kortlopende buitenlandse schulden zijn veel groter.

Volgens het Amerikaanse ministerie van Financiën zal in de komende 12 maanden 2 biljoen dollar waard aan schuld vervallen. Dus alleen naar de korte termijn schulden kijkend weten wij dat het ministerie van Financiën in de komende 12 maanden ten minste 2 biljoen dollar aan vervallende schuld moet financieren. Dat hoeft niet leiden tot een crisis als we nog steeds onze nationale schuld intern financieren. Maar sinds 1985 zijn we een netto schuldenaar aan de wereld. Momenteel bezitten buitenlanders 44% van al onze schulden, wat betekent dat we in de komende 12 maanden buitenlandse crediteuren ten minste 880 miljard dollar schuldig zijn, een bedrag dat veel groter is dan onze reserves.

Bedenk wel, dit geldt alleen voor onze bestaande schulden. Het Office of Management and Budget voorspelt voor het komende jaar een begrotingstekort van 1,5 biljoen dollar. Dat brengt in de komende 12 maanden onze totale financiering verplichtingen in de orde van 3,5 biljoen dollar.

Dus ... waar komt het geld vandaan? De totale binnenlandse spaargelden in de VS zijn slechts ongeveer 600 miljard dollar per jaar. Zelfs als we allemaal elke cent van ons spaargeld in de schuld van het ministerie van Financiën steken, komen we nog steeds bijna 3 biljoen dollar tekort. Dat is een jaarlijkse financiering verplichting dat gelijk is aan ruwweg 40% van het BNP. Waar moet het geld vandaan komen? Van onze buitenlandse schuldeisers? Niet volgens Greenspan-Guidotti. En niet volgens de Indiase en de Russische centrale bank, die zijn gestopt met het kopen van schatkistpapier en zijn begonnen met enorme hoeveelheden goud te kopen. India kocht 200 ton deze maand. Bronnen in Rusland zeggen dat de centrale bank zijn goudreserves zal verdubbelen.

Dus waar komt het geld vandaan? De drukpers! De Federal Reserve heeft al geld gedrukt ter waarde van bijna 2 biljoen dollar aan schulden van het ministerie van Financiën en hypothecaire schuld. Dit verzwakt de waarde van de dollar en devalueert onze bestaande schatkistcertificaten. Vroeg of laat zullen onze schuldeisers worden geconfronteerd met een grimmige keuze: onze obligaties houden en blijven zien hoe de waarde langzaam verminderd, of proberen te ontsnappen in goud en de waarde van hun Amerikaanse obligaties te zien instorten.

Een ding dat ze niet gaan doen is meer van onze schuld kopen. Welke volgende centrale banken zullen de dollar afvallen? Brazilië, Korea en Chili. Dit zijn de drie grootste centrale banken die de minste hoeveelheid goud bezitten. Geen bezit zelfs 1% van hun totale reserves in goud.



Bron: zaplog.nl