Een komeet die onlangs verscheen na een uitbarsting die de grootste is die ooit waargenomen is door astronomen spuwde bij deze gebeurtenis een groot aantal minikometen uit. Dat blijkt uit een studie die uitgevoerd is door een team van onderzoekers dat komeet 17P/Holmes vanaf 2007 bestudeerde, nadat bekend was geworden dat de helderheid van het 3,6 kilometer brede object in een tijdsbestek van minder dan een dag toegenomen was met een miljoen keer. Onderzoeker Rachel Stevenson en haar collega’s van de Universiteit van Californië stuitten op dat moment op verschillende fragmenten die zich van de kern van de komeet verwijderden en namen de ijsklomp in de weken die volgden onder de loep met een telescoop op Hawaï. Op dat moment werd de stofwolk die het omgaf groter dan de zon.

Het is vooralsnog niet helemaal duidelijk wat de oorzaak is geweest van de hevige uitbarsting. Mogelijk bouwde de druk in het binnenste van de komeet zich op toen het de zon naderde, wellicht totdat een deel van diens oppervlak afbrak, waardoor er een enorme wolk van stof en gas vrijkwam en grotere fragmenten wisten te ontsnappen. Zelfs nadat de minikometen door de ruimte raasden, bleef de vaste kern van Holmes in stand.

De komeet doet er zo’n zes jaar over om de zon te omcirkelen en beweegt zich voort tussen de binnenste regionen van de asteroïdengordel tot voorbij Jupiter. Het object beweegt zich op dit moment van onze ster af en zal in 2014 terugkeren op de positie waar het zich in 2007 ook ongeveer bevond. Men krijgt dan de kans om te bepalen of er meer uitbarstingen zullen volgen.