Een Nederlandse mevrouw zag mensengezichten om haar heen steevast veranderen in drakenkoppen. Ze had er haar hele leven al last van. De koppen hadden een zwarte reptielenhuid, kregen lange oren en een lange snuit. En geel, groen, blauw of rood gekleurde ogen. De koppen kropen ook uit stopcontacten en verschenen op computerschermen.

Toen ze volwassen werd en doorkreeg dat niet iedereen zoiets ziet, werd ze neerslachtig, raakte aan de drank, kreeg problemen met collega’s en wisselde vaak van baan. Medicijnen hielpen niet. Ten einde raad mailde ze de Amerikaanse neuroloog Oliver Sacks, bekend van zijn boeken over patiënten met vreemde neurologische ziekten. Zoals de man die zijn vrouw voor een hoed aan zag. Sacks verwees de vrouw naar Nederlandse behandelaren. Die schrijven, met Sacks als mede-auteur, in The Lancet van afgelopen zaterdag, dat ze deze patiënt met prosopometamorphopsia uiteindelijk konden helpen met medicijnen. Zij is nu grotendeels van haar hallucinaties verlost. Dat gebeurde drie jaar geleden.

Het is een kort Lancet-artikel. De laatste zin is: „Ze heeft haar baan de afgelopen drie jaar behouden en haar interactie met collega’s is sterk verbeterd.”

Noot redactie:

Zou het wel een hallucinatie geweest zijn? Misschien zag ze het wel goed en had ze een gave. Waarschijnlijk is haar vermogen nu door de medicijnen onderdrukt..... Doet me denken aan de film "They Live", een oude en toch zoon geweldige film, wel het kijken waard :-)