Je zou dit overal kunnen toepassen, op je werk, in je relaties, maar zeker nog meer voor jezelf. Zelfvertrouwen is voor mij het grootste goed dat een mens kan hebben. Je groot en sterk voelen, jezelf de moeite waard vinden, ik mag er zijn, ik kan dit of dat heel goed en daar is niets mis mee.

Als kinderen worden opgevoed, dan vergeten we vaak om ze zelfvertrouwen mee te geven. Over het algemeen zijn we heel goed in het zorgen maken over wat er allemaal mis kan gaan met ons kleintje, terwijl we ze eigenlijk de energie mee moeten geven dat ze er wel uitkomen. Ik heb een heel mooi voorbeeld die ik in dit verband even wil vermelden:

Ik zag een documentaire op televisie over een Papoeastam die hoog in bomen leven met hun hele gezin. Ja, ook de kleintjes lieten ze gewoon naar boven klimmen en op de gemaakte vlonder lopen zonder balustrade. Het verwonderde mij dat de volwassenen helemaal niet omkeken naar de kleinere kinderen. Ze vertrouwde er kennelijk op dat ze net als zijzelf wisten dat je niet naar beneden hoefde te vallen en gewoon kon spelen zonder hek rondom de vlonder. Dit is voor mij de ultieme uitdaging voor de ouders om zoveel vertrouwen te hebben in je kinderen dat zij ook precies aanvoelen dat ze veilig kunnen spelen zonder naar beneden te vallen.

Dit bracht me op het inzicht dat kinderen alles onbewust en bewust kopiëren van hun ouders en anderen in hun omgeving en ze dan ook alles precies nadoen. Zo leren kinderen nu eenmaal. Wij denken nog dat we kinderen met woorden gerust stellen, maar onbewust kunnen we uitseinen; ik poep in mijn broek bij het idee dat mijn kind naar beneden valt. Dit gevoel van de ouders neemt een kind ook over en handelt daar ook naar. De kinderen nemen dus onbewust de angst van hun ouders over. Natuurlijk weet ik ook dat je kinderen in de gaten moet houden, maar dan op een andere manier, namelijk met het gevoel dat ze zichzelf wel leren redden.

In onze Westerse maatschappij staat het bol van zekerheden. Je wordt gepamperd door de regering met allerlei uitkeringen, een schoolplicht voor de kinderen waarborgt dat je mee kunt doen in de maatschappij en als je het als ouders niet goed doet dan komt de Kinderbescherming je wel even helpen. Op vakantie zonder verzekering is uit den boze en je auto is ook verplicht verzekerd en niet te vergeten de zorgverzekeringen die de pan uitgroeien.

Door de hang naar zekerheden vinden wij het heel moeilijk te verteren om fouten te maken, bovendien word je al heel snel op school geconfronteerd met cijfers halen die het liefst zo hoog mogelijk moeten zijn, anders ben je al snel een drop-out en kun je de aansluiting op vervolgonderwijs moeilijker vinden. Ook in sport moet je de beste zijn en je moet je als kind een hoop gedragsregels eigen maken anders word je wel op de een of andere manier afgerekend door je omgeving.

Fouten mogen maken is eigenlijk uit den boze. Je verontschuldigt je ook als je iets verkeerds doet met wat dan ook, omdat je weet dat je er beter opstaat als je foutloos door het leven gaat. Zo hebben we met elkaar afgesproken dat je meer status hebt als je meer studeert of een hogere baan hebt. Zo kunnen mensen tegen je opkijken en kom jij er heel goed vanaf.

Wat moet je nu doen als je gewoon plezier in je leven wilt hebben en niet in die baan terecht wilt komen waar weer iedereen allerlei zaken van je verwacht die jij niet leuk vindt? Waar vind je jezelf nog terug als je baas je precies vertelt wat er van je verwacht wordt en hij geen rekening houdt met jou en of jij het wel op een andere manier zou willen doen die beter bij jou past? Zo gaan al snel je creatieve vermogens verloren, omdat niemand daarom vraagt.

Doordat mensen gehecht zijn geraakt aan zekerheden en geen fouten meer mogen maken, is er in het collectieve denken van de mensen een sterk gedragspatroon ontstaan dat ze heel graag precies willen weten wat er van ze verwacht wordt en waarom? Omdat het ze ontbreekt aan voldoende zelfvertrouwen om uit te zoeken hoe iets op een eigen manier aangepakt kan worden en ze het gevoel missen dat ze er zelf wel uitkomen.

Ja, ik vind dat wij met z’n allen te weinig elkaar complimenten geven en elkaar onze fouten gunnen. Ik weet uit de praktijk dat het heerlijk is als je er zelf uitkomt en dit je een booster geeft voor een volgende keer om er nog beter uit te komen.

Kijk maar eens hoe onze samenleving ervoor staat. In deze tijden van crisis voelen de meeste mensen zich afhankelijk van regeringen, bazen, zorgverzekeraars, uitkeringsinstanties, pensioenfondsen, etc. Er zijn maar een paar mensen die zelf nadenken en hun eigen plan durven trekken, dat zijn de mensen met zelfvertrouwen in de wetenschap dat ze er wel uitkomen, zelfs in tijden van crisis, omdat ze van jongs af aan geleerd hebben dat zij zelf heel goed in staat zijn om hun leven vorm te geven en de moed hebben om iets nieuws aan te gaan.

Ja, veranderingen zijn voor de meeste mensen zo’n beetje het ergste wat ze kan overkomen. De angst slaat al snel toe dat ze misschien wel ontslagen kunnen worden of dat de uitkeringen naar beneden kunnen gaan of dat hun pensioen in het gedrang komt. Zelfs met een volslagen slechte relatie zijn ze bang voor het grote zwarte gat als ze zouden besluiten bij hun partner weg te gaan. Dit zijn zo maar wat voorbeelden om aan te geven dat maar weinig mensen zelfvertrouwen hebben.

Je zou het ook lef kunnen noemen, moed om iets nieuws aan te gaan, om in je leven de bakens te durven verzetten als de tijding er anders voorstaat. En dan moet ik er nog bij vertellen dat het heel goed voelt als jezelf iets aandurft of iets nieuws start. Ja, dat goede gevoel is tegelijkertijd een machtig gevoel dat je dus leiding geeft aan je eigen leven in tegenstelling tot al die anderen die liever in de slachtofferrol kruipen en gaan staken en liever alles bij het oude houden.

Een ding is zeker dat nooit iets bij het oude blijft. Het is een wet dat alles steeds verandert en wij als mens moeten dus de moed hebben om nieuwe stappen in ons leven te durven maken en dat kan alleen als je over voldoende zelfvertrouwen beschikt. En daar hoort ook bij fouten durven maken, want van je fouten leer je het meest en als je mind zo is ingesteld dat je het wel redt, dan redt je het ook!

In tegenstelling tot zelfvertrouwen trekt angst juist alles aan waar je zo bang voor bent.

Ik zou dan ook willen zeggen: Ouders geef je kinderen zoveel mogelijk zelfvertrouwen mee en maak ze niet afhankelijk van wat anderen van ze vinden. Maak ze onafhankelijk en vertel ze over de doodeenvoudige geestelijke wetten dat als je in jezelf gelooft dat je dan ook alles zult aantrekken dat je verdient en wenst in het leven.

Rein Feenstra