Paniek achter de schermen in Amerika

Laatste wijziging: woensdag 9 januari om 22:50, 5665 keer bekeken
 
Groningen, woensdag 9 januari 2013

Het schuldenplafond in de Verenigde Staten zorgt voor een nog grotere verdeeldheid in het Congress dan de Fiscal Cliff. De problemen die er zijn geweest rondom de fiscale afgrond lijken een voorbode van wat komen gaat wat betreft de limiet van de ‘debt ceiling’.

Schuldenplafond wederom probleem

Vlak nadat er een compromis was gesloten over de Fiscal Cliff, gaf president Obama aan dat hij “niet meteen nog debat wil voeren met het Congres over het schuldenplafond en het wel of niet betalen van de rekeningen welke zij zelf door het Congress hebben goedgekeurd”. Het punt is namelijk dat de Republikeinen het standpunt hebben dat elke stijging van het schuldenplafond moet worden gecompenseerd door een daling van de uitgaven.

Republikeinen klaar voor de strijd

President Obama weet dat de Republikeinen met de verdere hervorming van de uitgaven een belangrijk punt hebben en wil er nu niet meteen weer strijd over voeren. De Republikeinen staan natuurlijk klaar om de strijd aan te gaan. Ze zullen er alles aan doen om over de bezuinigingen te discussiëren in Washington en het de Democraten moeilijk te maken.

Limiet is bereikt

De hele discussie over het schuldenplafond is terecht. De limiet van het schuldenplafond is 16,394 biljoen dollar en werd eind 2012 bereikt. De discussie over de Fiscal Cliff heeft het nieuws over de Debt Ceiling echter in de schaduw gezet. Timothy Geithner waarschuwde het congress eind vorig jaar nog over de debt ceiling. Doordat de limiet werd bereikt heeft het ministerie van Financiën nog twee maanden, voordat ze echt in de problemen komen. Voor deze tijd is verstreken moet er dus een oplossing op tafel liggen.

schuldenplafond

Bijzondere maatregelen

Mocht het Congress geen overeenstemming bereiken over de te nemen beslissingen rondom het schuldenplafond, dan zal het ministerie waarschijnlijk “bijzondere maatregelen” nemen. Welke maatregelen dit precies zijn, is nog onduidelijk. Dat hier nog de nodige politieke debatten over zullen worden gevoerd is een zekerheid.

John Boehner gaat niet akkoord

De Republikeinse leider John Boehner gaf in 2012 al aan dat hij niet zal instemmen met een verhoging van het plafond zonder dat daar bezuinigingen tegenover staan. “Als de tijd daar is, zal ik wederom achter mijn simpele principes blijven staan dat een verhoging van ons schuldenplafond niet is toegestaan zonder de nodige bezuinigingen en hervormingen. Dit is de enige manier waarop onze President een gezond financieel beleid kan voeren”.

Het zoveelste probleem

Net nu de wereld is bijgekomen van de angst van de Fiscal Cliff, komt het zoveelste probleem om de hoek kijken. Wie herinnert zich niet de vorige keer toen het plafond verhoogd moest omdat er meer geld uitgegeven werd dan dat er binnenkwam? Steeds weer blijkt dat dit soort beslissingen op het allerlaatste moment genomen worden, nadat de wereld is volgepompt met angst en doemscenario`s door de media. Deze beslissingen zijn vrijwel altijd voor de korte termijn, zoals ook nu weer blijkt.

Hoe lang heeft Amerika nog?

Het gevolg van het bereiken van de leenlimiet (wat stelt deze limiet eigenlijk voor wanneer men dit kan blijven verhogen?) is zonder overeenstemming enorm. Amerika zal onder zijn eigen verplichtingen ten onder gaan en failliet verklaard worden omdat het ministerie van Financiën dan simpelweg geen geld meer kan lenen. Hoe lang Amerika nog heeft totdat het geld op is? Tot eind februari 2013. We kunnen ons waarschijnlijk weer gaan opmaken voor een spannende tijd met dreigende verhalen. Uiteindelijk komt de beslissing waarschijnlijk weer op de laatste dag.

Problemen worden vooruitgeschoven

Wie de situatie in Amerika een beetje volgt, komt toch al snel tot de conclusie dat het gehele financiële systeem in Amerika al een tijdje aan een zijden draadje hangt. Telkens weer blijkt dat er grote gebreken verborgen blijven en dat de werking van het systeem, zonder drastische maatregelen, niet duurzaam is. De politici aldaar “are kicking the can down the road” oftewel, alle grote problemen worden steeds op dezelfde manier vooruitgeschoven, zonder echte oplossingen te implementeren. Het is duidelijk wachten op een trigger met alle gevolgen van dien. (Meneer Teun)



Bron: goudvergelijken.nl