Waarom zijn we bang voor afkeuring of bang om er niet bij te horen als het grootste goed is trouw zijn aan jezelf en je eigen gevoel? In de oude tijd golden er andere regels, namelijk het recht van de sterkste en dan heb ik het over diegene met de grootste mond, het grootste verstand of de slimste. Wat moest je als mens met een ontwikkeld gevoel, je kon dan wel iets vinden door diep van binnen de waarheid te voelen en deze te uiten, maar werd dit je in dank afgenomen?

Veelal werd je afgemaakt en werd je figuurlijk in de hoek gezet, je moest je mond maar houden, want jij snapte er toch niets van en je was naïef want het spelletje ging toch echt anders. Even zwart wit gezegd, liegen en bedriegen hoorde er gewoon bij, anders kwam je niet verder in de wereld of het nu binnen het bedrijf was waar je werkte of tussen de mensen met wie je omging.

Kijk eens naar de verschillen tussen kinderen van een jaar of zes en naar mensen boven de dertig. De mensen boven de dertig geloven al niet meer in datgene waar ze in geloofden toen ze zes jaar waren. Op de leeftijd van zes werden ze in het algemeen nog gewaardeerd en aangemoedigd in de talenten en vaardigheden die ze aan het ontwikkelen waren, maar nu ze ouder worden en ze nog steeds in hun droom geloven of een positieve visie op het leven hebben, krijgen ze steeds vaker te horen: ‘Ach hou toch op, jij denkt echt dat dat je lukt, dream on!’

Ontmoedigen lijkt het beleid en toverwoord te zijn. Klein zijn, dat is wat het grote collectief van de mensheid in zijn systeem heeft geprogrammeerd of beter gezegd; hoe de mens zich over het algemeen heeft laten programmeren. Als ik je vraag, wat is uiteindelijk het doel van een leven op aarde, wat is daarop dan je antwoord?

Precies, je groots voelen, genieten en je talent wat je hebt meegenomen ontwikkelen. Iedereen is ergens goed in en dat is het talent wat je besloten hebt mee te nemen voor je incarnatie naar de aarde.

Het is het talent……

Waar je energie van krijgt als je er mee bezig bent.

Wat je helpt als je het even moeilijk hebt je zinnen te verzetten.

Waar je weer een oppepper van krijgt.

Wat je helpt jezelf te leren kennen door er mee bezig te zijn en je helpt je blokkades tegen te komen om ze vervolgens op te ruimen.

Wat je helpt je te bevrijden en om weer groots te zijn, zoals iedereen dat vermogen in zich heeft.

Who the hel zijn die mensen die proberen jou naar beneden te halen, weg ermee! Even hard gezegd. Iedereen zou elkaar moeten motiveren in elkaars talenten, wat fantastisch zou dat zijn, precies zoals we dat doen bij kinderen en als kinderen.

Wat een waist of time om hier op aarde maar een beetje klein te zijn. Mensen durven niet, het vereist ook moed om de eerste te zijn die op staat om zijn grootsheid te laten zien, maar iemand moet de eerste zijn en velen beseffen niet wat voor vrij en heerlijk gevoel het is om groots te zijn. Het zit in het collectief, als we ouder worden moeten we vooral niet denken dat we heel wat zijn, ’doe maar normaal dan doe je al gek genoeg.’ Ik haat deze uitspraak die wederom maar weer eens getuigt van dempen. Soms denk ik wel eens; er zou een straf moeten staan op het dempen van gevoel dat gewoon geuit en geleefd wil worden. Vaak durft diegene die het gevoel dempt bij de ander, zichzelf niet te uiten of is gewoon jaloers.

Als kinderen enthousiast zijn over iets, dan zeggen we toch ook niet; ‘joh doe maar gewoon, hou je even rustig jongen, niet zo’n grootsheidwaanzin!’

Iedereen die zich diep van binnen aangesproken voelt door dit stukje, zou ik willen zeggen: UIT JE, DOE HET, NU! Ga midden op de dansvloer staan in plaats van aan de zijlijn, geniet van het leven in de stof voor het te laat is. Laat je grootsheid zien, waar anderen een voorbeeld aan kunnen nemen in plaats van jaloers met de vinger te wijzen, omdat ze het zelf ook zo graag zouden willen maar niet durven of het nog niet kunnen.

Als we met zijn allen die omslag zouden maken, dan zou dat fantastisch zijn. Schroom niet, besmet het collectief positief door met jezelf te beginnen. UIT JE, BEKEN KLEUR!

Dan wordt het pas echt leuk en weet je wat je aan elkaar hebt en ook wat je niet aan elkaar hebt. Het hoeft geen maanden te duren voor je door hebt hoe mensen om je heen zijn. Laat jezelf zien en daaruit zal blijken wie er wel of niet bij je past en dat is allemaal ok. Niet iedereen kan je aardig vinden of is het met je eens. Wat een bevrijdingsfeest zou dat zijn!

Marjon van Vliet