Groningen, dinsdag 2 oktober 2012
Wetenschappers zien plotselinge veranderingen in ons zonnestelsel, terwijl de Aarde wordt uitgelijnd met het centrum van de Melkweg. Welke veranderingen zijn precies zichtbaar bij de planeten in ons eigen zonnestelsel?
De wetenschap heeft recentelijk significante veranderingen vastgesteld bij alle planeten in ons zonnestelsel. De studie naar ons zonnestelsel is in korte tijd een groot onderzoeksveld geworden. De meest opzienbarende veranderingen worden op een rij gezet.
De Zon
De zonneactiviteit neemt toe en de Zon stoot steeds meer hoogenergetische deeltjes uit.
Het magnetisch veld van de Zon is meer dan 230 procent sterker dan aan het begin van de 20e eeuw. De energetische activiteit van de Zon is sterk toegenomen wat veel interessant beeldmateriaal oplevert. Voorspellingen door de NASA brengen het ruimteagentschap steeds meer in verlegenheid.
Venus
Plotselinge fysieke, chemische en optische veranderingen zijn geobserveerd op Venus: een inversie van donkere en lichte plekken is voor het eerst gedetecteerd alsmede een sterke afname van zwavelhoudende gassen in de atmosfeer.
Venus gloeit nu in het donker. De totale helderheid van de planeet is sterk toegenomen. Een plotselinge heldere vlek in het wolkendek van Venus heeft wetenschappers voor een raadsel gesteld. De heldere vlek werd voor het eerst waargenomen door amateurastronoom Frank Melillo. Het is niet de eerste keer dat een dergelijke heldere vlek wordt aangetroffen op onze buurplaneet.
Aarde
Aan het begin van de jaren zestig werd het oppervlak van de Aarde 4 tot 6 procent schemeriger. Tegen 1994 begon het aardoppervlak juist lichter te worden.
Wat wetenschappers nog altijd niet hebben kunnen verklaren is dat de Aarde voor 1997 eivormig was en daarna meer de vorm van een meloen begon aan te nemen. Het gebied rond de polen was eerst langgerekt maar werd na 1997 afgevlakt.
Mars
In slechts een jaar tijd smolten de ijskappen op Mars wat als gevolg had dat er op grote schaal veranderingen aan het oppervlak en in de atmosfeer hebben plaatsgevonden.
Sinds 1997 is de dichtheid van de atmosfeer van Mars toegenomen met meer dan 200 procent. In 1997 verloor de Mars Observer één van haar spiegels waardoor het gevaarte neertstortte. Dit gebeurde omdat de atmosfeer meer dan twee keer zo dik was dan wetenschappers van de NASA hadden berekend.
De kwaliteit van de biosfeer op Mars is significant verbeterd. Rond de evenaar vormen zich wolken en neemt het ozongehalte sterk toe.
Jupiter
Jupiter is dusdanig geënergetiseerd dat de planeet wordt omringd door een zichtbare fonkelende buis van energie in de vorm van een donut. Deze buis, beter bekend als een ‘flux tube’, verbindt de planeet met haar maan Io en gloeit in het donker.
Veranderingen zijn waargenomen in de aurora-emissies op Jupiter. Kleine aurora’s buiten de emissieringen zijn verbonden met de vulkanische maan Io.
De omvang van het magnetische veld van Jupiter is sinds 1992 meer dan verdubbeld.
Saturnus
De poolgebieden van Saturnus lichten steeds meer op en daarnaast wordt het magnetische veld van de planeet steeds krachtiger.
Tussen 1980 en 1996 nam de snelheid van de rotatie van de wolken rond de evenaar van Saturnus af met 58,2 procent. Dit was onverwachts en zorgde voor drastische veranderingen in het weer op de planeet.
Daarnaast blijven de hexagonale patronen rond de polen van Saturnus nog altijd een mysterie...
Uranus
In 1999 verschenen verschillende artikelen dat Uranus getroffen zou zijn door krachtige stormen, waardoor het plots een dynamische wereld was geworden met de helderste wolken in het buitenste deel van ons zonnestelsel.
Aan de hand van waarnemingen door Voyager II denken wetenschappers dat recentelijk magnetische poolverschuivingen hebben plaatsgevonden op Uranus en Neptunus. De magnetische pool zou op Uranus 60 graden zijn verschoven en op Neptunus 50 graden.
Neptunus
Sinds 1996 is de helderheid van Neptunus in infrarood licht toegenomen met meer dan 40 procent. Daarnaast zijn diverse delen van het oppervlak meer dan 100 procent toegenomen in helderheid.
De maan Triton werd geconfronteerd met een enorme toename in atmosferische druk en temperatuur.
Pluto
Rond september 2002 was de atmosferische druk op Pluto 300 procent hoger in vergelijking met 14 jaar eerder. Daarnaast is de planeet opmerkelijk donkerder geworden.
Bron: Dutchamazingnewsblog.wordpress.com
overige onthullende artikelen op: Facebook.com/Eindtijdnieuws
Bron:
eindtijdnieuws.blogspot.nl 
