Een Australische verpleegster van de palliatieve afdeling heeft bijgehouden waar de patiënten het meest spijt van hadden.
 
Bronnie Ware beschrijft dat de meeste mensen een zeer heldere kijk hebben op het eind van hun leven. Geen spijt over te weinig seks of een gemiste benji-jump, spijt hebben we blijkbaar wel om heel gewone dingen. Onder andere spijt dat we zo hard hebben gewerkt. De topvijf ziet er als volgt uit.
 
1. Ik wou dat ik meer moed had om mijn eigen leven te leiden en niet wat anderen wilden.
 
Dat komt zowat bij iedereen naar boven. Als de mensen beseffen dat hun leven achter de rug is en ze terugkijken zien ze een hoop onvervulde dromen. De meeste hebben zelfs niet de helft van hun dromen gerealiseerd.
 
2. Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt.
 
Dat komt bij elke man naar boven. Ze hebben het opgroeien van hun kinderen gemist en het samenzijn met hun partner. Dat komt ook bij vrouwen voor maar minder, wellicht ook door het feit dat het oudere mensen zijn en het vaak de man was die de kostwinner was.
 
3. Ik wou dat ik de moed had gehad om mijn gevoelens te uiten.
 
Veel mensen onderdrukken hun gevoelens om anderen niet voor het hoofd te stoten. Als een gevolg daarvan namen ze genoegen met minder en konden ze nooit hun echte gevoelens tot uiting brengen.
 
4. Ik wou dat ik meer contact had onderhouden met mijn vrienden.
 
Veel realiseren zich pas de echte waarde van vriendschap als ze op het sterfbed liggen. Er was heel veel spijt dat vriendschappen niet de tijd noch de inzet hebben gekregen die ze eigenlijk hadden verdiend. Iedereen mist zijn vrienden als het einde in zicht is.
 
5. Ik wou dat ik mezelf had toegelaten om gelukkiger te zijn.
 
Heel veel mensen realiseren zich pas op het eind dat geluk een keuze is. Ze zijn vaak blijven steken in oude patronen met angst voor verandering en ze hebben zichzelf vaak niet toegelaten om gewoon gelukkig te zijn.
 
Bron: The Guardian