Dit is een onderwerp dat al veel besproken is. Ik wil hier toch nog even verder op ingaan, omdat ik vind dat iedereen, echt iedereen, zich vrij zou moeten maken van alle ballast, opgebouwde overtuigingen en het collectief die te maken hebben met je inhouden, please gedrag vertonen, niet op willen vallen, etc.

Zonder dat we het weten hebben we allemaal overtuigingen opgebouwd van waaruit we handelen en spreken. Waarom is dit dan zo belangrijk te weten? Om de doodeenvoudige reden dat je niet echt handelt naar wat je voelt op dat moment of dat je niet zegt wat je echt meent, omdat je rekening houdt met hoe je over komt of omdat je rekening houdt met de gevolgen.

Waarom vinden we het zo belangrijk hoe we overkomen? Dat hebben we onwillekeurig geleerd en met de paplepel binnen gekregen. Ouders, leraren, werkgevers weten heel goed wat goed voor je is, ook wat voor gedrag wenselijk is. Wie wil er nog de waarheid horen hoe iemand zich echt voelt in een privé- of werksituatie? Niemand is hier in geïnteresseerd, dat is al de eerste reden om het maar voor je te houden. We kennen ook allemaal de vraag hoe gaat het met je? Wie geeft daar nu nog antwoord op? ‘O, goed’ of ‘uitstekend.’ Klaar, maar dekt dit de waarheid? Nu iets heel anders, willen we wel alles vertellen? Nee, niet aan iedereen, maar ik weet dat als je alles oppot, dat er dan altijd een moment komt dat je alles eruit wil gooien. De eerste de beste krijgt er dan van langs, wij noemen het ook wel mensen met een kort lontje. Het is dus altijd opgebouwde frustratie, ergernis, boosheid, het maakt niet uit, gewoon ‘niet leuk meer energieën’. Dan komt de beroemde druppel en alle nare energieën worden over iemand heen gestort. Kunnen we dit gedrag voorkomen? Ja, natuurlijk door wat je voelt altijd direct te uiten, dan ben je het voor dat moment kwijt. Dus zeker niet opkroppen. Wist je dat mensen nare energieën van voorgaande levens mee kunnen nemen en ze niet meer weten waarom ze altijd zo snel kwaad zijn of verdrietig? Uiten is dus heel belangrijk en wel direct als je iets voelt.

Dan kom ik nu op wat ik zie. Mensen die elkaar pleasen, terwijl ik voel en zie dat ze het niet menen. Waarom zeggen mensen elkaar gewoon niet wat ze stoort? Is hier iets mis mee? Ik ken zelfs mensen die niets willen horen waarom iemand niet meer met ze om wil gaan, omdat ze gewoon geen enkele kritiek meer kunnen verdragen. We hebben meer geleerd om te doen alsof er niets aan de hand is, dan om gewoon, en dat kan zelfs op een vriendelijke manier, te zeggen wat je vindt van een nare houding of van wat je gezegd wordt en je niet aanstaat.

Lucht je hart eens en dat meen ik uit het diepst van mijn hart. Weet je eigenlijk wel hoe dit oplucht? Als je dit doet, dan stort je ongelimiteerd alle shit eruit en voel je je na afloop weer blij en vrolijk. Ja, de mensen moesten eens weten dat het helemaal niet nodig is je altijd vriendelijk voor te doen, terwijl je gewoon de pest erin hebt. Waarom mag je niet eens de pest erin hebben? Leef het! Dan krop je dat in ieder geval niet op.

Nu iets over maskers. Wie heeft er geen masker, iedereen heeft zonder het te weten een bepaald gedrag aangeleerd dat zijn pay off heeft. Dat kan zelfs verdriet veinzen zijn, omdat het aandacht oplevert. Dat kan ook zijn de vrolijke pias uithangen, iemand die altijd vrolijk is en in is voor gekheid. Daar is niets mis mee, maar als ik mensen zie die over de vreselijkste omstandigheden praten of praten over iets wat ze raakt, dat ze dan maar gaan lachen, dan denk ik; reageer nu eens hoe je je werkelijk voelt. Ik wil hier maar mee zeggen dat mensen zich achter een masker verschuilen en zelfs denken dat ze dat masker zijn.

Wat ik zo graag zou willen is dat iedereen gewoon alles leefde. Dat iedereen gewoon zei wat hij echt meent en er geen doekjes om windt. Dat iedereen gewoon dat non-verbale gedrag heeft dat de lading dekt en mij niet voor de gek houdt met een ‘niets aan de hand glimlach’.

Dat iedereen gewoon eens een fout durfde te maken in plaats van te ontkennen of zich er onderuit probeert te praten. Voor mij ben je dan een groter mens, dan dat je mij voor de gek houdt. Je mag er zelfs een keer naast zitten en onterecht boos op mij worden, maar praat erover met mij en het is over. Gun iedereen zijn fouten. Het gaat erom dat we eerlijk naar elkaar zijn, maar in de eerste plaats naar jezelf. Alleen dan kun je je gedrag bijstellen, want ik ben van mening dat je je stemming altijd kunt kiezen, mits je iets van boosheid of verdriet moet leven. Ik heb veel in mijn leven meegemaakt, maar ik heb van mijn fouten geleerd, ik ben ook blij dat ik ‘ik’ ben. Waarom zeg ik dat? Omdat ik blij ben met mijzelf en weet dat ik alles gedaan heb om mensen, maar vooral mijzelf te doorgronden en mijzelf kan zijn door gewoon eerlijk te handelen en te spreken, ook wanneer anderen dat niet willen horen of maar niets vinden. Weet je dat je je enorm vrij voelt als je los bent van de mening van anderen? Weet je dat je je veel sterker gaat voelen en dat je andere mensen aantrekt die beter bij je passen? Ja, dat is een van de geestelijke wetten die ik in mijn leven in de praktijk heb meegemaakt. Voor jezelf kiezen en gewoon jezelf mogen zijn is het grootste goed dat je kunt bereiken. Waarom vind ik het nu zo belangrijk dat je vrij moet zijn? Omdat dat het grootste goed is wat je jezelf kunt geven.

Is het niet fijn als iemand uit zijn hart spreekt en niet van een papiertje?

Is het niet fijn als je weet dat iemand de waarheid spreekt?

Is het niet fijn als je gewoon mag zeggen als iets je niet aanstaat of juist wel als iets je aanstaat?

Is het niet fijn als je een partner hebt die hierin mee kan en je overal uitkomt door te onderzoeken waar het knelt?

Is het niet fijn om je volledig te uiten in plaats van een stukje, omdat wellicht iemand het raar zou vinden of dat je afgerekend kan worden op wat je zegt?

Is het niet fijn om gewoon elke column uit je hart te schrijven en geen rekening te houden wat een ander er van vindt?

Is het niet fijn om mensen die het niet goed met je voor hebben te laten voor wat ze zijn?

Is het niet fijn om je baas precies te vertellen hoe je over zaken denkt zonder rekening te houden met je beoordeling of dat je je baan nog wel behoudt?

Is het niet fijn om gewoon nog alleen maar de dingen te doen die je plezier geven en van alle zaken af te komen die je naar beneden halen?

Is het niet fijn om gewoon overal alles te kunnen zeggen wat je werkelijk denkt en vindt?

Is het niet fijn om gewoon vrij te zijn van wat mensen van je vinden?

Is het niet fijn om je hierdoor steeds vrijer, vrolijker en vitaler te voelen?

Ja, nu het allerbelangrijkste: Door vrij te zijn wordt je steeds jonger, vitaler en virieler.

Hoe kom ik daar nu bij? Door vrij te zijn in je handelen gaat alles veel beter stromen, op den duur heb je geen blokkades meer die je hinderen je ware zelf te zijn. Door vrij te zijn word je energieker doordat alles beter stroomt en geniet je meer van het leven, waardoor je steeds meer zin hebt in het ware leven en dat is je zelf zijn in alles. Dat is pas ware vrijheid.

Rein Feenstra