Het was vol in de wachtruimte van de huisarts. Er zaten onder andere een moeder, vader en twee jongetjes van ca 3 en van 2 jaar. De vader was lief en betrokken. De kleintjes speelden bij het kindertafeltje met wat speelattributen en vader ging in op wat ze deden en zeiden, speelde mee en las ze daarna voor uit het boekje. Al met al kwam hij zachtaardig over. Een harmonieus plaatje, tot ze naar de onderzoekkamer moesten. Een van de jongetjes moest een griepprik krijgen. Minutenlang was het gillen en huilen van angst. Het was geen aanstellerij, de paniek was echt. Het sneed door me heen. De assistente kreeg het kennelijk niet voor elkaar. Dit heb ik nog nooit meegemaakt, meestal is zoiets snel gebeurd. Dit jochie was overgeleverd aan amateurs.

Een vrouw lachte een paar keer, mensen waren geamuseerd in gesprek, kennelijk was het een topanekdote.

Nog los van het gevoel dat het jongetje gelijk had. Die spuiten kunnen wat aanrichten, er zitten lichaamsvreemde giftige stoffen in (waaronder kwikverbindingen), menselijk en dierlijk DNA, vreemde eiwitten en/of genetisch gemanipuleerde stoffen. Bovendien wordt de ziekteverwekker direct onder de huid gespoten, wat onnatuurlijk is. Normaal gesproken moet het virus eerst de natuurlijk barrières van de luchtwegen trotseren.
Het is een aanval op het gestel. Meestal loopt het met een sisser af. Het kind is hangerig, jengelt misschien meer en kan koorts hebben.
Voor sommigen is het de aanvang van een nachtmerrie. Ze treffen het kind slap, apathisch of zelfs bewusteloos aan en hebben kans te worden beschuldigd van kindermishandeling. De symptomen lijken op die van een baby die wild door elkaar is geschud. Er zijn ouders die hun kindje nooit meer levend terugzien of die zelfs in de gevangenis belandden. Omdat ze de standaardprocedure van het vaccinatieprogramma volgden...
Er zijn kinderen ernstig lichamelijk of geestelijk gehandicapt geworden. Kindjes die daarvoor kerngezond waren. Hoe jonger een kind (en hoe korter de vaccins achter elkaar volgen), hoe minder weerstand het heeft en hoe groter de kans dat het bezwijkt.

Wie kon ik verantwoordelijk houden? De ouders leken het beste met hun kinderen voor te hebben en waren er vast van overtuigd dat het voor de eigen bestwil was. Ze schenen de autoriteit van de geleerden niet in twijfel te trekken. De assistenten weten waarschijnlijk ook niets anders dan wat ze hebben geleerd met hun opleiding en wat ze verteld is. Dat vaccinaties veilig en effectief zijn en het kind beschermen tegen ziekten.
Laten ze de ouders een bijsluiter lezen? Wat er, behalve de ziekteverwekker, in zit?
Artsen en instanties geven onvolledige informatie en hebben het veelal niet over de bijwerkingen.

Ik ben niet tegen medische handelingen als die levensreddend zijn of iemand veel ellende besparen. Voor ik me meer had verdiept in vaccinatieschade, was ik ook vóór prikken, hoe vervelend het ook is. Maar de meeste gevaarlijke infectieziekten waren al op hun retour zonder dat er ooit een vaccin aan te pas is gekomen, door betere leefomstandigheden. Meer hygiëne en beter voedsel. Prikken maken het lichaam niet immuun voor ziekten, maar juist gevoelig, doordat de weerstand ondermijnd wordt.
Medisch ingrepen gebeurt steeds sneller en ook preventief, wat voor kinderen belastend, overweldigend en zelfs traumatisch kan zijn. Dat vreemden over hun lichaam beschikken.

Deze ‘profs' zetten ouders onder druk hun kinderen (vaak overbodige en schadelijke) medische ingrepen te laten ondergaan. Ouders laten dit gebeuren, ingegeven door angst. Het kind komt voor zijn belangen op door te protesteren, tegen te werken, te huilen en te gillen. Het voelt dat iets hem kwaad kan doen, maar volwassenen beslissen wel even en maken gebruik van het feit dat het kind lichamelijk zwakker is en machteloos. Ze breken de wil van het kind.

Kinderen en ouders zitten opgezadeld met het verdriet en de ellende.
Wanneer krijgen kinderen ook een stem? Worden ze gehoord en als burger erkend? Een kind kan nergens aankloppen of een klacht indienen als het zich verkeerd behandeld voelt. Het is helemaal afhankelijk van hoe volwassenen reageren op de signalen. Met hun protesten, lichaamstaal en gezichtsmimiek ‘vertellen' kinderen wat ze beleven.

Hoe kun je je kind dan wel beschermen tegen ziekten? Gaan leven vanuit liefde, vertrouwen en inzicht, in plaats van angst. Belangstelling voor het kind en veel plezier maken. Stress en haast zo veel mogelijk vermijden, zoals ‘urgentie' maar verder betekenisloze zaken. Denken in oplossingen in plaats van problemen.

Bewegen, niet voor ieder wisselwasje de auto pakken. Peuters zoveel mogelijk zelf laten lopen, in plaats van ze in een wagentje te laten zitten. De natuur in. Je komt zo tot rust en voelt je helderder. Verder doet voeding heel veel. Verse, biologische groenten en fruit, volle granen en zo min mogelijk witmeel, suiker en kant-en-klaar-maaltijden en andere geraffineerde, bewerkte producten.

Voor baby's is moedermelk is gezondste voeding. Het is afgestemd op hun behoeften en beschermt ze tegen infecties. Moeder en kind voelen zich ook sterker met elkaar verbonden, het is een ontspannen moment, waar moeder en kind van kunnen genieten.
Kunstvoeding blijft een onvolledige kopie en het contact is vaak afstandelijker.

Voor dat jochie dat ik even meemaakte hoop ik met heel mijn hart dat hij niets ernstigs overhoudt aan de spuit en dat hij vertrouwen kan blijven hebben in mensen.

Sarah Morton