Het is een aparte maar zeer welkome ervaring wat ik momenteel voel. Namelijk dat er even geen vragen zijn, geen processen, geen ingewikkelde dingen, geen angsten maar dat mijn leven gewoon goed is zoals het is. Groot keerpunt was vorige week. Ik was bezig doodsangsten uit te staan (oké ik overdrijf een beetje). Maar het was verbazingwekkend hoe eenvoudig het was om mijn angst te transformeren. Het bleek ineens zoiets onschuldigs te zijn. Ik liet er een nieuw perspectief op los en weg was het. 'Poef!'

Net reed ik in de auto en ik overwoog de volgende gedachte:

‘Zou het zo kunnen zijn dat ik de situatie waar ik mij nu in bevind op een bepaald niveau bewust heb gecreëerd om te kunnen ervaren dat ik er op eigen kracht uit kan komen? Dat ik op basis van ‘trial and error’ weet welk innerlijk klimaat nodig is om bewust medeschepper van mijn eigen leven te zijn en ik dus kan creëren waar ik mijn intenties op zet?’

Ik geloof dat ik deze vraag met JA moet beantwoorden. ‘Dus ik confronteer mij bewust met al mijn angsten om te ontdekken dat deze angsten in feite heel onschuldig zijn?’ Uhhh… JA.

Voor de nieuwe lezers onder ons: momenteel is mijn situatie zo dat ik er financieel niet al te rooskleurig voor sta. In mijn voorgaande columns kun je hier meer over lezen. Dan lees je ook dat ik vaak het gevoel heb dat ik op een moderne Mysterieschool zit. Alleen zit ik dan niet in een tempel maar is mijn alledaagse omgeving mijn spirituele leerschool. En Wiljo is daarin mijn leraar. In het dagelijks leven onderga ik allerlei inwijdingsproeven om de geest sterker te maken en het ego ondergeschikt te maken aan de wil van daarboven.

Aangezien je in essentie één bent met de wil van daarboven, sluit je je aan op het magisch universum en krijg je in feite toegang tot jouw oneindig potentieel. Dat is nogal wat. Je mag best weten dat ik inmiddels aardig de smaak te pakken heb en ik dus ongemerkt de duimschroeven steeds strakker aandraai om de sleutels naar de poorten van dat ‘magische universum’ eigenhandig te openen. Of misschien zou je kunnen zeggen dat ik steeds meer vertrouwen begin te krijgen, omdat ik merk dat die ‘nieuwe’ waarheid geen sprookje is. Waardoor ik het aandurf om steeds een stap verder te gaan in het mezelf te bevrijden van alles wat mij ‘slaaf’ maakt van de illusie, de matrix waar het gros van de mensen nog in zit.

Neem wel even mee in gedachten dat dit onderdeel is van de ‘deal’ hè: als je op Aarde incarneert weet je in het begin (als baby/peuter) nog veel over wie je bent en naarmate je ouder wordt, gaan de sluiers neer. Je valt binnen op een bepaald punt van evolutie en je doet mee met de spelregels die op dat moment gelden. Kinderen die nu naar de Aarde komen, hebben de potentie zich blijvend meer te herinneren dan de gemiddelde mens nu. Ook dat maakt deel uit van onze evolutie: we groeien immers in bewustzijn. Sterker nog: we staan op het punt een gigantische evolutiesprong te maken. Wie ervoor kiest mag nu al springen. De kans is groot dat jij ook al bent gesprongen. Je leest immers mijn columns.

Het is leuk en leerzaam om te zien hoe een ander dat nou doet: springen. Want uhhh hebben we niet allemaal een klein beetje zoiets van:

‘Dat klinkt geweldig wat die ‘nieuwe wereld’ voor ons in petto heeft; dat we zelf de scheppers zijn van onze werkelijkheid; dat je alles kunt creëren wat je maar vanuit je hart wilt; dat het universum overvloed is en magisch; dat  jij over allerlei bijzondere capaciteiten beschikt, zoals telepathie, helderziendheid, genezen, etc.; dat mensen in harmonie met elkaar leven; dat er geen armoede, honger, milieuvervuiling of wat voor ellende dan ook meer is en wellicht dat blijkt dat we niet alleen zijn in het heelal. Maar stel dat dit allemaal onzin is of pas enigszins realiteit wordt over 100 jaar? Dan zou ik allerlei zekerheden hebben opgegeven en dan blijk ik toch niet van mijn passie te kunnen leven. Wat dan?!’ 

Ja, angst zit diepgeworteld bij ons mensen. Heel begrijpelijk. We worden als we willen 24/7 herinnert aan deze werkelijkheid. Dat ontworstelen aan deze realiteit en je een nieuwe realiteit eigen maken, daar gaat best wat tijd overheen. Het is een voortdurend proces van jezelf helpen herinneren aan de waarheid, die wel met jou resoneert. Waar je blij van wordt. Waardoor het leven een flow wordt en niet langer een strijd. En weet je, die nieuwe realiteit is echt heel simpel. En het werkt echt zo. Het moeilijkste is dan ook niet zozeer jezelf deze nieuwe realiteit eigen te maken, maar jezelf vooral af te leren wat er in al die jaren ongemerkt ingeslopen is. Maar ik kan je zeggen: het loont en bovenal: het BEVRIJDT.

Het gaat stap voor stap. Wat ik nu leer is om mijn grootste angsten te zien als een ‘goede buur’. Zo van: ‘Hé ben je daar weer? What’s up?’ Vorige week kwam deze buurman nog even onverwachts op visite. Het overrompelde me echt. Ik dacht dat ik juist op een punt was beland, dat ik even helemaal geen angsten had en juist lekker in de flow zat. Een oud patroon van mij is gelinkt aan wat andere oude patronen, dus er ontstaat een soort domino-effect als er eenmaal een steentje omvalt. In het begin had ik het niet echt door. Ik was bezig met een klus en het schrijfproces vlotte niet zo. Ik merkte dat ik er een beetje onzeker en gefrustreerd van werd. Dus ik probeerde het af te dwingen. De buurman begon honderduit te praten:

‘Je moet schrijven. Het moet nu lukken want je hebt het geld nodig. En het moet binnen de tijd die je ervoor hebt. Nu heb je immers nog oppas voor je dochter. Heb je eigenlijk wel inspiratie? Kun je dat wel deze klus? Straks vindt de klant het misschien niet zo goed. je ziet er ook wat moe uit. Ben je moe? Als je moe bent kun je niet schrijven. Maar ja, je kunt het niet rustig aan doen, want daar heb je geen tijd voor. Je moet door!’

Het liefst ‘schop’ je een ongewenste gast de deur uit. Maar je weet ook: ‘Waar je je tegen verzet, biedt weerstand.’ In no time leefde ik in een realiteit van tekort: tekort aan geld, tekort aan tijd, tekort aan inspiratie, tekort aan slaap en had de buurman mij ongeveer in zijn wurggreep. En het universum – dat je ook kunt zien als één groot kopieerapparaat – had zoiets van: ‘Oh je wilt nog meer van hetzelfde spul als dit? Nou dan geven we je er nog wat meer van.’ Het zag ernaar uit dat de buurman mijn huis nooit meer ging verlaten. Gelukkig kan ik altijd een beroep doen op Wiljo. Thank God! En hij kwam met de tip die hij me eigenlijk al duizenden keren heeft gegeven: “Draai het om. Verander je perspectief. Verander je mindset. Weet dat er overvloed is en dat jij overvloed bent. Gebruik de illusie in jouw voordeel.” 

Het superwonderlijke is: het werkt. Het is heel gek maar je kunt jouw universum ‘manipuleren’. Ik moest ineens denken aan een tekst die ik laatst weer tegenkwam. Het is een compilatie uit de ‘Gesprekken-met-God’-boeken van Neale Donald Walsch. Jarenlang zijn die boeken mijn krachtvoer geweest en schreef ik op allerlei briefjes inspirerende zinnen op, die ik van mezelf op mijn hart moest drukken. Ik deel met jou mijn compilatie die ik ‘Vitaminen voor de geest’ heb genoemd. Ik weet zeker dat je ervan zult opknappen. Dat het je helpt om dichtbij jezelf te blijven en vertrouwen te houden in jouw magisch universum. Bij mij hangt de tekst nu boven mijn computer. En ik voel: dit is gewoon hoe het is. Yes!!

Dus ik maak me geen zorgen om geld, werk of wat dan ook. Want ik weet (ik citeer uit Vitaminen voor de geest):

‘Als je voor een uitdaging gesteld bent, neem je automatisch aan dat alles goed zal gaan. Als je moeilijkheden ziet, weet je automatisch dat ze geregeld worden. Als je een probleem hebt, begrijp je automatisch dat het al voor je is opgelost, automatisch. Het leven loopt op rolletjes. Dingen komen op je af in plaats van dat jij ze moet najagen.’

Voorheen las ik deze woorden en wist ik dat dit de waarheid was, nu lees ik deze woorden en nu voel en weet ik dat dit mijn waarheid is. En ik heb mezelf in een positie gebracht dat ik nu zelf ga ervaren dat dit voor mij ook zo werkt. Tenzij ik daar niet voor kies en de buurman het hoogste woord laat voeren. Maar … ik heb de angst losgelaten en in dat stuk staat ook: ‘Als jij angst loslaat, zal angst jou loslaten.’ En ik heb zelf al talloze keren ervaren dat het zo werkt.

Mijn universum is tot op de dag vandaag al zo magisch gebleken, zelfs op momenten dat het er aanvankelijk niet zo magisch uitzag, dat ik … ja ik kan gewoon niet anders dan weten dat alles al goed is. Ergens vind ik het nu allemaal erg spannend en opwindend. Er is niets vertrouwds waar ik op terug kan vallen, want deze weg ben ik nog niet eerder ingeslagen. Ongetwijfeld zal de buurman eerdaags nog wel eens een bezoekje komen brengen. Maar dan geef ik hem gewoon een bakkie koffie en dan luister ik naar wat hem allemaal dwarszit. Achteraf is altijd nog gebleken dat hij een mooi geschenk heeft achtergelaten, waardoor ik mezelf nog meer heb kunnen bevrijden en open kan staan voor het wonder dat ik ben.

Liefs Tessa