De Vrijspreker heeft al vaker gepubliceerd over de foutieve of gebrekkige informatie van de regering over het klimaat. Een regering hoort op de hoogte te zijn van de feiten zoals die bij in de wetenschap bekend zijn. En ze hoort zeker geen miljarden euros, waar de belastingbetalers hard voor hebben moeten werken, uit te geven aan twijfelachtige projecten.
Bescherming uit voorzorg, op veel kleinere schaal en stap voor stap zou misschien nog te verdedigen zijn. Hadden ze dat nu maar gedaan met de energie voorziening, dan zouden we nu sneller beschikking over kernenergie hebben. Nu praten ze daar alleen maar over en duurt het nog langer dan 2020 eer een dergelijke centrale draait. Als ze het al klaar krijgen.
De verkeerde voorlichting wordt goed verwoord in een ingezonden brief van Hans Labohm hieronder zoals gepubliceerd in het Financiele Dagblad.
Behalve de verkeerde voorlichting over het klimaat zelf, wordt hier ook duidelijk aangetoond dat de poeha over de EU-eenheid en grote plannen gekleurd is en dat het eerder een moment is dat de politieke klimaateenheid uit elkaar begint te vallen.
——————————————–
Klimaatakkoord Minister van milieu, Jacqueline Cramer, sprak lovende woorden over het recente EU-klimaatakkoord, waarin als doelstellingen waren vastgelegd dat de EU in 2020 20 % minder CO2 zou uitstoten, 20% van haar totale energie duurzaam zou produceren en 20% minder energie zou gebruiken. Zij kwalificeerde het akkoord als ‘historisch’.Het akkoord was inderdaad historisch, maar anders dan de minister suggereerde. Met de ‘kleine lettertjes’, die deel uitmaakten van het compromis, heeft de EU afscheid genomen van haar geïsoleerde positie in de wereld op het gebied van klimaatbeleid. Immers, belangrijke delen van de Europese industrie zullen worden gevrijwaard van de verplichte aankoop van CO2-uitstootrechten, ten einde niet te worden benadeeld tegenover buitenlandse concurrenten in landen die niet aan het Kyoto-protocol zullen meedoen. Belangrijker nog is de opname van een herzieningsclausule in het akkoord, in reactie op Duitse, Italiaanse en Poolse bezwaren. Deze clausule maakt de Europese doelstellingen afhankelijk van de uitkomst van de wereldwijde VN-klimaatconferentie die in december 2009 in Kopenhagen zal plaatsvinden. Als hier geen overeenstemming wordt bereikt - en dat is waarschijnlijk - kan het voorlopige EU-compromis ook weer worden opengebroken.Op klimaatgebied is het achterhouden van cruciale informatie de gewoonste zaak van de wereld. Over de afgelopen tien jaar is de gemiddelde wereldtemperatuur gedaald en astronomen verwachten verdere afkoeling. Wie uitsluitend afgaat op de officiële klimaat-’voorlichting’, is daarvan niet op de hoogte. Het is dan ook hoog tijd dat het klimaat-’complex’ de burger en politiek eerlijke voorlichting gaat geven over het klimaat-’probleem’.De vraag is of het deze minister nog wel zal lukken om een zodanige draai te maken. Ze heeft zich dusdanig verstrikt in haar eigen virtuele werkelijkheid, dat het wel erg moeilijk zal zijn om zich daaruit los te maken.
Hans Labohm, econoom en publicist, Leimuiden
Bron: vrijspreker