Er speelt zich een proces af van sluipende genocide op de westelijke helft van het eiland Nieuw-Guinea. Op het voormalige Nederlandse deel van Nieuw-Guinea, dat via een door velen als schandalig betiteld referendum in 1969 in Indonesische handen kwam, zijn veel politieke moorden gepleegd. Maar de Indonesische militairen hebben zich ook schuldig gemaakt aan massamoorden.

De Biak-massamoord is een trieste gebeurtenis die destijds in de reguliere media voorkwam. De meeste moorden zijn echter nooit in de krant verschenen. Daarvoor zijn verschillende redenen aan te voeren. Ten eerste mogen er geen journalisten naar het Indonesische Papua. De regering en de militaire leiding zijn bang dat journalisten gaan schrijven over de misstanden die plaats vinden in de Indonesische provincie. Een tweede reden is dat er vrijwel geen hulporganisaties worden toe gelaten in Papua. Een derde reden is dat de kerken, de Papua´s zijn christelijk, geen bekendheid geven aan de onderdrukking van de Papua´s. Een vierde reden is dat de Papua´s geen eensluidende groep mensen zijn, maar dat er verschillen bestaan tussen Papua´s onderling in hun opvatting en visie.

Biak-massamoord

Op 1 juli 1998 vond er een grote demonstratie plaats in Biak tegen de Indonesische overheersing. De Papua-demonstranten hadden de morgenster-vlag gehesen. De demonstratie duurde 5 dagen. Op een gegeven moment begon het Indonesische leger een aanval in te zetten op de demonstranten. Vrouwen en jonge meisjes werden gemarteld terwijl de mannen toe moesten kijken. De TNI, het Indonesische leger dwong 100 demonstranten plaats te nemen in bootjes. De dagen daarna spoelden lijken aan, of werden lijken aangetroffen in visnetten. Het leger zei dat het slachtoffers waren van een tsunami 1000 kilometer verderop. De inwoners van Biak wisten wel beter. De regering heeft nooit onderzoek naar de massamoord op Biak gedaan en er is nooit een legerofficier berechtigd.

Bron / Lees verder: infonu.nl