In een interview met de Belgische website Trends heeft onze centrale bank president Nout Wellink gezegd dat de euro er is en zal blijven.
Dat doet meteen denken aan de uitspraken van de voormalige Britse minister van financiën, Norman Lamont, die in september 1992 het hardste riep dat het Verenigd Koninkrijk de ERM niet zou verlaten en het Pond met gemak zou kunnen verdedigen. Nog een 24 uur later werden zijn woorden gelogenstraft, het pond stortte in elkaar, de Britten verloren een vermogen, dat George Soros grotendeels weer verdiende.
Vorige week nog bezwoer de Ierse premier Brian Cowen dat Ierland geen hulp aan het buitenland zou vragen om haar belaagde bankensector en overheidsfinanciën te hulp te schieten. Binnen enkele dagen na deze verklaring voor het Ierse parlement accepteerde Ierland euro 130 miljard aan EU en IMF hulp.
Nee, als politici gaan roepen dat iets niet of liever nog nooit zal gebeuren en dat iedereen rusten kan gaan slapen (ook gevleugelde woorden nietwaar), is er reden tot bezorgdheid.
Op zich is het uiteenvallen van een monetaire unie niet iets nieuws. Volgens Chief Investment Officer Alan Brown van Schroders is het sinds 1945 maar liefst 69 keer voorgekomen dat zo’n unie uit elkaar is gevallen.
De spanningen in de eurozone nemen sinds de hulp aan Ierland alleen nog maar toe. Net zoals in 1992 blijft de markt net zo lang zoeken en proberen totdat de levenslijn knapt. De ogen zijn nu gericht op Portugal en Spanje. Portugal verkeert in veel grotere problemen dan haar buurman, en zou de markt Spanje onderuit halen dan is het einde zoek.
Onlangs was ik op een lezing van Martien van Winden, die al langer roept dat we zo spoedig mogelijk moeten terugkeren naar de gulden. Wat hem betreft is het de facto al afgelopen met de euro. Niet voor niets dat SP europarlementariër Dennis de Jong oproept om een plan B te maken. Dit zou ruimte kunnen bieden aan de introductie van een tweede euro. Een voor de economisch sterke landen en een voor de zwakke broeders.
Dan krijgt Nout Wellink toch gelijk dat euro zal blijven bestaan, maar dan wel in twee varianten. Deze euro ontneemt de zwakke broeders het instrument dat ze al eeuwen hanteren, namelijk door devaluatie de broek ophouden. Het past niet bij onze cultuur, daarom zou een tweede euro helemaal niet zo gek zijn. Of misschien toch maar meteen terug naar de gulden.
Als deze problemen ooit opgelost worden, dan dient zich vanzelf weer het volgende probleem aan. Namelijk de pensioenen. Wie gaan die betalen, aangezien wij in Nederland er wel en bijna alle andere Europeanen er niet voor hebben gespaard?
De autoriteiten zullen wel zeggen, dat er niets aan de hand is.
Michael Toorop
Managing Partner Persist Global Wealth Management
Bron: pluspost.nl