De kracht van de realiteit

Laatste wijziging: dinsdag 14 september om 14:48, 4227 keer bekeken
 
Groningen, dinsdag 14 september 2010

Het is nooit te laat om te zijn wat je had kunnen zijn.

Er bestaat geen energie in de fysieke en spirituele wereld die sterker is dan de kracht van de realiteit. De kracht van de realiteit is in feiten de kracht van de zelfkennis. Als je jezelf en de wereld om je heen kent zoals die werkelijk is, ken je ook de ontelbare waarde van je ziel en haar Goddelijke potentie.

De volledige kennis over het Universum, de micro- en macrokosm, schenkt de vrijheid, de voldoening en de beheersing van de energieën aan ieder mens. Er bestaat een potentiële mogelijkheid voor iedere individu om over de ultieme waarheid over het Kosmos te kunnen beschikken. Zo konden de mystici van alle religiën de visie van de Kosmische realiteit in de vorm van buitengewone spirituele ervaringen door de eeuwen heen ontvangen.

De spirituele weg naar de eeuwige realiteit, die niet gebonden aan tijd en ruimte is, ligt voor iedereen open. Sommigen kunnen niet wachten totdat het laatste puzzelstukje van hun innerlijke kennis bij het Kosmische beeld van de volledige realiteit gelegd is. Anderen vragen zich af: ‘Waarom zou ik?' ‘Wat geeft mij die ultieme kennis van de volledige realiteit aan?' ‘Ik leef nu ook zonder en voel me fijn...'

Wat jij niet weet zou je nooit missen. De Boeddhisten beschouwen de onwetendheid van de ziel(over haar volledige realiteit) als de ergste kwaal dat haar kan overkomen. Zonder het streven naar de volledige realiteit zou de ziel haar Goddelijke potentieel nooit kunnen verzilveren. Door de onwetendheid kent de ziel haar oorspronkelijke Goddelijke status niet en ook niet de Kosmische rechten die aan haar toe behoren.

Iedere ziel heeft van nature de potentie in zichzelf verkregen om een machtig spiritueel wezen te worden die onsterfelijk, almachtig, alwetend en onvoorwaardelijk liefdevol is.

Er is een spirituele blauwdruk van perfectie, gelukzaligheid en volledige zelfrealisatie voor iedere ziel gecreëerd. In eerste instantie hoort de ziel op zoek naar haar innerlijke realiteit te gaan en de wil te hebben om haar eigen perfecte blauwdruk te herkennen.

De ziel mag vervolgens kiezen of ze de blauwdruk van haar perfecte leven zal volgen of dat ze een nieuwe matrix vanuit haar innerlijke perspectief zal creëren. Door het feit dat de ziel in haar ontwikkeling nog geen meesterschap over haar energieën - gedachten, emoties, woorden en daden bereikt heeft, worden haar creaties op een lager niveau van het menselijke bewustzijn gecreëerd. De originele blauwdruk behoort wel tot de creatie van het uiterst hoge niveau van het Goddelijke bewustzijn.

Op dit fysieke terrein hebben wij altijd de keus: de spirituele weg volgen, die ons de innerlijke realiteit en de perfectie van de oorspronkelijke blauwdruk zal openbaren of het materialistische pad van het massabewustzijn inslaan. De ziel, die haar eigen menselijke blauwdruk volgt, wordt van binnen uit nooit tevreden met haar leven, hoe succesvol naar de menselijke maatstaven die ook mag zijn.

De ziel is een spiritueel verschijnsel, dat een fysiek omhulsel voor een tijdje krijgt. De ziel is als een geest geboren en als een geest zal ze haar materiele evolutie beëindigen. Aan het eind zal de ziel zich met haar Goddelijke Vonk - Ik Ben Aanwezigheid samen smelten met volledig behoud van haar persoonlijkheid.

Deze voorbestemming is in het innerlijke geweten bij iedere ziel ingeplant, maar kan wel vergeten worden. Het gevoel dat je gelukkig of ongelukkig met je leven bent moet je als een innerlijk kompas gebruiken. De ziel ervaart veel ongemak en ontevredenheid op het moment dat ze haar menselijke blauwdruk van uiterlijk succes, voorgeschreven prestige en sociale status volgt. Ze voelt dat dit soort leven haar nooit naar haar Goddelijke bestemming toe zal leiden. Dat is waarom prins Siddartha, de grondlegger van de meest succesvolle spirituele traditie - het Boeddhisme - zijn rijke geboortepaleis voor het bedelaarleven verruild heeft.

Na 6 lange zwerfjaren heeft Siddartha, beter bekend als Gautama Boeddha, tijdens de diepste meditatie de schoonheid van de wereld in zijn volledige realiteit mocht beschouwen. De grote waarde van de ziel was voor hem ook letterlijk zichtbaar geworden. Hij zag het zaad van het grote licht in ieder levend wezen. Juist daarom verspreiden zijn volgelingen tot nu toe de meest vreedzame leer, waar aan geen levend wezen schade toegebracht mag worden.

Jezus Christus heeft dezelfde visie over de kracht van realiteit, de kracht van zelfkennis achtergelaten.

"Know the truth and the truth will set you free."

De waarheid over de Goddelijke realiteit van iedere ziel was door Mozes aan zijn landgenoten ook erg duidelijk bekend gemaakt.

"Remember: you are Gods and all of you are the sons and daughters of the Most High God".

Het gevoel van eigen waarde vormt het fundament van het geluk, succes, fysieke en spirituele groei en ontwikkeling van de ziel in het leven. Iemand, die zijn eigen reële waarde kent, staat sterk in het leven en is bereid zijn levensmissie te vervullen. Ver weg niet iedereen de kracht van de realiteit en de innerlijke zelfkennis in zichzelf kan vinden.

Wij kennen een heleboel mensen in onze directe omgeving die niet helemaal zeker zijn van zichzelf en weinig voorstelling hebben over hun eigen waarde. Een goede helft daarvan zijn ontzettend aardige zielen die graag iedereen willen helpen, die zich voor ieder wisse wasje aan de ander beschikbaar stellen en bereid zijn letterlijk alles, inclusief zichzelf weg te geven aan hun naaste. Ze plaatsen gauw de ander op een voetstuk en schakelen zichzelf het liefste helemaal uit, want in hun opzicht zijn ze toch niet zo veel waard. Het lijkt misschien wel op een weeskind, die geen enkele bezit heeft en helemaal alleen, met lege handen op deze onrechtvaardige wereld achter is gelaten.

De belangrijkste achterliggende gedachte van dit gedrag is het idee dat de ander inhoudelijk veel meer waarde, meer talenten, meer gezag, meer succes, meer fortuin heeft. Eigenlijk vinden ze zichzelf helemaal niet belangrijk, niet waardig genoeg om op de voorgrond te treden en de behoeftes van hun eigen ziel kenbaar te maken. Deze aardige mensen willen ontzettend graag een goed mens zijn en blijven, maar die goedheid in zichzelf niet kunnen vinden. Ze geloven niet in hun eigen kenmerk, in hun eigen uniek talent(en), in hun eigen missie. Het is een hele zware taak voor hen om zichzelf een fantastisch en geweldig mens te kunnen noemen.

Ze hebben werkelijk iemand anders nodig die deze mensen zijn eigen goedkeuring geeft voor hun altruïstische gedrag en die de echte waarde van hun ziel aan hen zal openbaren. In deze situatie vormt de ziel zich naar de maatstaven en de verwachtingen van haar ouders, partners, scholen, werkgevers, buren, hobbyclubs, noem het maar op, om haar eigen goede aard in het leven (voor zichzelf) te kunnen kwalificeren.

De tragedie van deze prachtige zielen begint op het moment dat de ander, die zijn goedheid reflecteert onverwacht uit zijn leven verdwijnt. De ouders overlijden, de partners scheiden, de kinderen gaan het huis uit, de hobbyclub valt uit elkaar, het buurthuis gaat dicht, de beste vrienden gaan op wereldreis enzovoorts... Zo ontstaat er een verwarring voor de ziel die haar eigen waarde in zichzelf nooit kon vinden...Steeds komt dezelfde vraag uit het niets in de ziel opdagen:

Wie ben ik? Wie denk ik dat ik ben? Wie probeer ik te zijn? Wie pretendeer ik te zijn mijn hele leven lang? Klopt dat wat de mensen zeggen over mij met wat ik werkelijk ben?

De innerlijke kennis van de ziel over haar eigen realiteit is het kostbaarste goed die de mens in het leven kan verkrijgen. De innerlijke kennis van wie jij werkelijk bent verschilt normaliter van het maatschappelijke voorstel van wat een acceptabele massamens hoort te zijn. Let op dat de opvattingen van je ouders, je partners, je vrienden, je buren, je werkgevers niet voor jou gaan bepalen wie jij hoort te zijn!

"Other people's opinion of you does not have to become your reality."

"Accept no one's definition of your life; define yourself."

"One of the marks of excellent people is that they never compare themselves with others. They only compare themselves with themselves and with their past accomplishments and future potential."

De andere helft van de mensen die niet helemaal zeker zijn van zichzelf zijn levenslustige, charmante, eigenwijze, carrièregerichte individuen.

Ze hebben eigenlijk ook geen flauw idee wie ze werkelijk zijn, maar ze kunnen deze gat in hun bewustzijn met hun actieve, drukke, ambitieuze gedrag in het leven uitstekend camoufleren. Hun eigen waarde in hun eigen ogen is wel heel erg groot en in de ogen van de anderen hebben deze zielen alles goed voor elkaar in hun leven. Ze hebben het wel heel erg druk, te druk voor de lastige levensvragen zoals: is alles( minimaal ‘iets') wat je hele leven doet de moeite waard om als een kompas voor de volgende generaties te dienen? Welke positieve handelingen zullen je kleinkinderen nog van je herinneren? Hoeveel mensen zullen het verschil voelen van het feit dat jij er wel of niet meer mee draait op deze zonnige planeet? Wat voor levenswerk of een innerlijke boodschap laat je aan je naasten achter? Dit soort moeilijke diepgaande vragen, laten ze het liefst zonder antwoord en aandacht achter.

De levensvragen lijken erg compromitterend te zijn voor iedere ziel. Ergens van binnen weten wij allang dat wij veel meer diepte uit onze natuur kunnen halen, dat wij veel meer warmte door het leven heen kunnen uitstralen, dat ons levenspad een zegening voor de directe en indirecte omgeving zou kunnen worden, maar in realiteit gaat het leven steeds op automatisch piloot door: oppervlakkig, afstandelijk, rationeel.

Het ambitieuze leven houd ergens op, juist op het moment dat je het minst verwacht.

"The universe is not required to be in perfect harmony with human ambition."

De omkeer vanuit het ambitieuze naar het zinvolle leven komt meestal door extreme situaties zoals ongelukken, ziektes, scheidingen, baanverlies, verlies van naasten tot stand. Het is pijnlijk, lastig, moeilijk en altijd onverwachts.

Dezelfde vraag verschijnt in het hoofd van de drukke carrièremakers, zoals in het scenario met de aardige zelfgevers: ‘Wie ben ik? Wie wil ik zijn? Wat is mijn roeping? Wat stel ik eigenlijk voor? Kan ik nog terug naar de oorspronkelijke zuiverheid van mijn ziel? Zou mijn unieke levensopdracht die special voor mijn ziel door de Hogere Macht was ontworpen ik nog kunnen realiseren?

Live the life you were


born to live!


"Let the world know you as you are, not as you think you should be, because sooner or later, if you are posing, you will forget the pose, and then where are you?"

De waarheid van onze enige echte realiteit is de waarheid zoals ze in het gehele Kosmos wordt gehanteerd. De Bron van de levensenergie en de levendige creaties van deze Bron zijn verwanten van elkaar. De verbinding tussen de geestelijke ouders en hun kinderen is eeuwig, natuurlijk, krachtig, liefdevol, allesomvattend, zinvol, onverwoestbaar. Lao Tzu noemde het Grote Tao. De Hindoes benoemen de realiteit van de ziel ‘de verbinding tussen Brahman en Atman'. De Christenen zien de realiteit van de ziel in de vorm van de zonnestraal die verwant is aan de zon en net als de zonnestraal is de mens verwant aan God, aan de Bron des Levens.

De kracht van onze eigen realiteit komt onmiddellijk tot leven vanaf het moment dat wij onze Goddelijkheid van binnen uit gaan herkennen, zonder dat iemand anders deze machtige waarheid naar ons toe gaat spiegelen.

Je herkent jezelf als een zonnestraal van de Grote Centrale Zon of niet. Er is letterlijk niemand die ons in deze Goddelijke Waarheid kan overtuigen. Daar heb je innerlijke kennis, stilte en gevoel van eigenwaarde nodig. Niet de eigenwaarde van het menselijke ego, maar de eigenwaarde van de ziel die eigen goedheid kent.

Het is nooit te laat om te ontdekken wie jij werkelijk bent...

"...You are becoming a celestial being in every moment wherever you are..."

 



Bron: novosite.nl