BP probeert realiteit te verzwijgen om claims laag te houden

Door F. William Engdahl

De Amerikaanse president Barack Obama is veel te voorbarig geweest met zijn verklaring - gesteund door BP - dat de megahoeveelheid gelekte olie in de Golf van Mexico op magische wijze verdwenen is sinds het lekkende boorgat "gesloten" werd. Onafhankelijk van elkaar uitgevoerde wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat dat de reusachtige hoeveelheid olie niet gewoon "op natuurlijke wijze" opgelost is. Op 1.100 meter diepte onder de oppervlakte van de Golf drijft een gigantische wolk ruwe olie. Probeert Obama BP te beschermen tegen te hoge schadeclaims?

De oliewolk zoals die werd aangetroffen door het WHOI. Klik op de foto voor een animatie

Wetenschappers van het Woods Hole Oceanographic Institution (WHOI) uit de staat Massachusetts hebben bij hun onderzoek een 35 kilometer lange, 200 meter dikke oliewolk gevonden die op een diepte van 1.100 meter onder de zeespiegel drijft - een geweldige hoeveelheid olie.

Zoals wordt bevestigd in een reportage van het tijdschrift National Geographic is de olie dus in tegenstelling tot alle verklaringen van BP en de Amerikaanse overheid niet verdwenen. Eerder hadden wetenschappers verklaard dat "olie-afbrekende bacteriën", die vanwege de altijd uit natuurlijke lekken opborrelende olie rijkelijk aanwezig zijn in de Golf, een groot deel van de olie die tijdens de drie maanden dat de bron lekte in de Golf terecht waren gekomen al hadden verteerd.

Het onderzoek van het WHOI toont nu dus het tegendeel aan. Een woordvoerder van het instituut zei dat de stabiliteit van de wolk "een weinig onverwacht" was. "We hebben geen idee waarom de oliewolk zich op die diepte heeft gevormd."

Tijdens een onderzoek in juni, dat tien dagen duurde, gebruikte het WHOI moderne onderwaterrobots: een "nieuwe generatie" zelfstandig zwemmende, op afstand bestuurde meetinstrumenten, waarmee de hoeveelheid olie vastgesteld kon worden. Daarbij werd ook nog een tweede, kleinere oliewolk gevonden, die zich op een diepte van 50 tot 500 meter bevindt.

David Hollander, expert op het gebied van chemische Oceanografie van de Universiteit van South Florida (USF) bevestigt dat de oliewolk niet opgelost is, maar slechts verder naar beneden is gezonken. Hollander vreest dat de olie die zijn team op de zeebodem ontdekte giftig is voor het fytoplankton, dat de basis vormt voor de voedselketen in de oceanen. Dat betekent wellicht een natuurramp met niet te voorspellen consequenties. Volgens het WHOI is het nog te vroeg om te kunnen zeggen welke bedreiging de oliewolk precies vormt voor het zeeleven in de Golf van Mexico.

Gelukkig heeft onderzoek ook vastgesteld dat de oliewolken geen zuurstof aan de omgeving onttrekken, en dat het gevaar van het ontstaan van 'dode zones' - delen van de oceanen waar vrijwel geen leven meer is - niet zo groot is, aldus de Oceanograaf Ruoying He van de North Carolina State Universiteit. Over de toxische effecten van Corexit en andere middelen, die BP en de kustwacht hebben ingezet bij hun pogingen de olie op te lossen, is veel minder bekend.

Obama's handel in emissierechten en BP
Momenteel gaat men ervan uit dat de oliewolk zich met een snelheid van ongeveer 6,5 kilometer per uur over de zeebodem verplaatst. Zolang BP de waarheid over deze vaststellingen verborgen kan houden zullen de schadeclaims tegen de firma binnen de perken gehouden kunnen worden. De regering van Obama, die in zijn verkiezingscampagne royaal werd ondersteund door BP, doet ondanks alle kritiek aan zijn adres zijn uiterste best BP bij hun streven te ondersteunen.

Zo is BP een van de grootste sponsors van Obama's lievelingsproject 'Cap and Trade', betreffende de handel in emissierechten van CO2. Deze handel moet banken als Goldman Sachs, een van de oprichters en mede-eigenaren van de emissierechtenbeurs in Chicago (de Chicago Climate Exchange), nieuwe miljardenwinsten brengen.

Tijdens zijn periode als senator van de staat Illinois zat Obama in het bestuur van de Joyce-Stichtung in Chicago. Die stichting verleende financiële steun aan het opzetten van de Chicago Climate Exchange door de derivaten-expert en huidige woordvoerder van de beurs, Richard Sanders. De Chicago Climate Exchange is inmiddels eigendom van de futures-groep ICE in Atlanta/London, die op haar beurt weer in handen is van Goldman Sachs, Morgan Stanley en enkele andere grote Wall Street-Banken. Het lijkt erop dat Obama een zeer welvarende 'voormalige president' zal kunnen worden wanneer hij er tijdens zijn ambtstermijn in slaagt de weerstand tegen Cap & Trade in het Amerikaanse congres te breken.

Uiteraard is ook BP betrokken bij deze emissiehandel, net als Al Gore (de stroman van de Rockefellers voor het verspreiden en promoten van de klimaatleugens), de Canadees Maurice Strong, de Joyce Foundation, Goldman Sachs en enkele anderen. Het komt in feite hier op neer: terwijl Obama probeert de BP-olieramp te gebruiken om in het congres steun te krijgen voor zijn Cap & Trade, is het BP die daarvan zal profiteren; de bij de ramp in de Golf aan de dag gelegde laksheid bij het bestrijden van de ramp kon daarbij wel eens de doorslaggevende factor zijn.

Ondanks het moratorium en de intenties van de VS-regering om olieboringen in de Golf te verbieden is het zeer onzeker of men daarin zal slagen. Tot nu hebben rechters in de VS alle pogingen van de regering van Obama in die richting tegengehouden. Aan de reactie van het Pentagon op de aardbeving in Haïti, later aan de grote hoeveelheid olie die men uit het BP-lek liet stromen en de recente ontdekking van reusachtige olievoorraden voor de kust van Cuba is af te lezen dat de gehele Golf van Mexico "zoals het zich laat aanzien" - zoals een ervaren geofysicus het uitdrukte - "een nieuw Saoedi-Arabië is". En dat in de eigen achtertuin! En precies dat is wellicht de reden waarom de VS de aanwezigheid in het Midden-Oosten de laatste tijd minder prioriteit lijkt te geven; al wil men daar in het Pentagon nog niets van weten. Maar voor de oliemaatschappijen die miljoenen uitgeven om de mythe van 'Peak Oil' in stand te houden is dat goed nieuws.

Aan de hand van deze kennis wordt ook duidelijk waarom Amerikaanse en Engelse oliemaatschappijen nieuwe olievondsten verzwijgen of afzwakken en de toegang ertoe bemoeilijken door (burger)oorlogen in de gebieden te stimuleren (Darfoer, Koerdistan, Westelijke Sahara) met als doel ongewenste olievoorraden niet aan anderen over te laten.

De wereld zwemt in de olie, en niet in olie die afkomstig is van een proces van miljoenen jaren, zoals we dat op de middelbare school hebben geleerd. Olie en aardgas worden doorlopend in het binnenste van de aarde gevormd en vanuit de aardmantel naar de oppervlakte geduwd, een proces dat lijkt op het naar boven stuwen van lava door vulkanen. Eens dat algemeen bekend en begrepen wordt zal er een einde komen aan meer dan een eeuw Anglo-Amerikaanse overheersing op de oliemarkt en de status van de VS als supermacht. Het mag in dat licht dan ook niemand verbazen dat Obama en zijn regering er alles aan doen om BP van dienst te zijn.