Welke rol heeft jou vriendin of echtgenote in jou leven?
Was jij vroeger een waaghals, een stoere bink?
Wanneer was jij voor het eerst in de Graalburcht?
Voor een man zijn al deze vrouwelijke aspecten waardevol, zelfs het moedercomplex dat het moeilijkste onderdeel vormt. In Goethe's meesterwerk had Faust zijn moedercomplex nodig om tot de plaats van de moeders te komen waar zijn uiteindelijke verlossing plaats zou vinden. Slechts wanneer het ene aspect met het andere wordt verward ontstaat leed. De mensheid schijnt de vervelende neiging te hebben zich in dit soort nesten te werken. Laten we een aantal van deze mogelijke verwarringen onderzoeken en kijken hoe vernietigend zij kunnen werken.
Als een man zijn echte moeder verwart met zijn moedercomplex zal hij haar de schuld geven voor de kinderlijke verlangens die hem door zijn moedercomplex worden ingegeven.. Hij ziet zijn moeder dan als een soort heks die hem probeert te dwarsbomen. Het komt regelmatig voor dat een jongeman zijn moeder, of de vrouw die haar plaats inneemt, de schuld geeft van zijn moedercomplex.
Als hij het beeld dat hij van zijn moeder heeft verwart met het archetype van de moeder, zal hij van zijn moeder van vlees en bloed verwachten dat zij voor hem de godin van bescherming is,
een rol die slechts het archetype kan invullen. Hij zal belachelijk hoge eisen stellen aan het moederaspect van de samenleving en van haar verwachten dat zij hem in leven houdt, bij voorkeur zonder dat hij daar enige inspanning voor hoeft te leveren.
Als hij zijn anima, of schone jonkvrouw, verwart met zijn innerlijke moederbeeld zal hij van haar verwachten dat zij voor hem een moederrol vervuld.
Het gebeurt vaak dat een man zijn vrouw in de rol van zijn moeder plaatst, een andere vorm van verwarring. Hij wil door haar bemoederd worden en ziet haar niet als gelijkwaardige partner. Hij eist van zijn vrouw dat zij zijn behoeften bevredigt en aan zijn kinderlijke verwachtingen voldoet.
Sophia is niet bij iedere man sterk vertegenwoordigd. Wanneer een man zijn moeder en Sophia met elkaar verwart, zal hij zijn moeder een goddelijke wijsheid toekennen die geen enkel menselijk wezen bezit. 'Moeder weet wat goed is' gaat slechts samen met het archetype van Sophia.
Ik laat het aan de lezer over om nog andere vormen van verwarring te ontdekken. Zij hebben alle een negatief effect. Het vrouwelijke is niet negatief, maar de verwarring die op de verschillende bewustzijnsniveaus plaatsvindt is dat wel.
We keren terug naar Parcival en de vraag waarom hij in de Graalburcht tekortschoot.
Hij droeg nog steeds de grove wollen tuniek die zijn moeder hem had gegeven. Zijn moedercomplex ontnam hem de kracht en de helderheid die hij nodig had om de vraag te stellen die Gournamont hem had opgedragen. Geen enkele man kan zich permanent met de Graal verbinden als zijn moedercomplex nog tussen hem en zijn aangeboren mannelijke kracht in staat. Het vereist twintig jaar ervaring als ridder voordat Parcival eraan toe is zijn wollen tuniek uit te doen. Dan pas is hij de sterke man die de aanblik van de schoonheid van de Graal kan verdragen. De Graal staat symbool voor het archetype van de moeder.Zolang hij nog zijn moeders tuniek draagt, kan hij uitsluitend zo nu en dan deel hebben aan de Graal. Ook is hij nog steeds niet in staat de wond van de Visserkoning te genezen. Al die avontuurlijke jaren die Parcival doormaakt hebben tot doel hem uiteindelijk afscheid te laten nemen van de grove wollen tuniek die zijn moeder hem gaf. Op middelbare leeftijd krijgt een man opnieuw een kans in de Graalburcht. Natuurlijk is de Graal altijd op ieder moment binnen handbereik.. Toch kan een man in een periode van verandering ,en dan met name de verandering die op zijn zestienjarige en die welke op vijfenveertigjarige leeftijd plaatsvindt, de Graal het gemakkelijkste vinden.
De wonderbaarlijke processie vindt iedere nacht van zijn leven plaats in de Graalburcht. Er zijn echter bepaalde momenten in zijn leven, als hij zich tenminste terdege heeft voorbereid, waarop een man zich met gemak toegang kan verschaffen tot de pracht van de Graalburcht..
Theoretisch gezien is het voor een man mogelijk in de Graalburcht te blijven.
In de middeleeuwen brachten de benedictijner monniken deze mogelijkheid in het klooster in de praktijk. Ze namen kleine jongetjes net na hun geboorte op, voedden hen zelf op in de Graalburcht en lieten hen deze, psychologisch gezien, nimmer meer verlaten.. Zij hadden niets te maken met de verantwoordelijkheden van de maatschappij, met verliefdheden of een huwelijk, met bezit of wereldlijke machtsstructuren. Ik ben nooit iemand tegen gekomen die deze ervaring aan den lijve had ondervonden, en ik denk ook niet dat het voor een modern mens mogelijk is zo te leven. Wellicht was de mentaliteit van de mensen in de middeleeuwen anders en was dit een weg die voor hen openstond. Het kan natuurlijk zijn dat er tegenwoordig ook mensen bestaan die een karakterstructuur bezitten waar dit bij past.
Een kloostergemeenschap in India probeert op andere wijze de verbondenheid met de Graal te bewerkstelligen. Daar worden jongens vanaf hun geboorte tot aan hun zestiende jaar in totale afzondering in het klooster gehouden. Op zestienjarige leeftijd worden zij uitgehuwelijkt, en nadat hun eerste kind is geboren keren zij naar het klooster terug om dat de rest van hun leven in afzondering door te brengen. Op deze manier wordt de tijd die tussen het eerste en het tweede bezoek aan de Graalburcht ligt, tot één jaar teruggebracht. Dat is een groot verschil met de dertig jaar die ligt tussen de ontmoeting met de Graal op het zestiende jaar en de terugkeer naar de Graal op het vijfenveertigste jaar. Nogmaals, dit is wellicht mogelijk, maar voor ons ligt her wat moeilijker. (We vragen ons ook af hoe het moeder en kind verder vergaat ....)
Als een jongen in de Graalburcht een ingrijpende ervaring heeft meegemaakt, kan het zijn dat hij daarna tot weinig meer in staat is. De jongeling die ogenschijnlijk zonder enige motivatie en zonder enig doel door het leven gaat, is vaak diep getroffen door zijn ervaring in de Graalburcht.
Veel mannen vinden de ervaring in de Graalburcht dermate pijnlijk en onbegrijpelijk dat zij deze onmiddellijk onderdrukken en zeggen: Ík herinner mij helemaal niets.' Helaas gaat het hierbij net als bij alle dingen die wij in het onderbewustzijn hebben weggestopt: we raken ze niet kwijt. Zij achtervolgen ons overal, zij liggen op de loer achter iedere boom en op iedere persoon die wij tegenkomen.. De honger naar 'Iets', het onrustige gevoel dat ons op Zaterdagavond overvalt, de gierende banden waarmee we de bocht omscheuren.... Het zijn allemaal echo's van een niet te stillen honger naar de Graal. De zoektocht komt in verscheidene vormen naar voren.
Het vechtlustige hanengedrag van een jongeman is vaak een poging om zijn ervaring in de Graalburcht te vergeten. Hij is er dusdanig door geraakt dat hij de pijn niet kan verdragen. Om die pijn niet te hoeven voelen, vertelt hij zichzelf hoe stoer hij wel niet is.
Veel reclamebureaus spelen op deze honger in. Ik weet niet zeker in hoeverre adverteerders zich hiervan bewust zijn, maar zij weten griezelig goed hoe zij onze honger , onze begeerte, kunnen aanspreken. Je kunt een man bijna alles verkopen als je het indirect in verband brengt met de Graal.
Drugs bezorgen je ook een opwindend gevoel en bezitten daarom zoveel aantrekkingskracht.. Het is een magische manier om opnieuw de extatische ervaring van de Graalburcht te beleven. Drugs zullen je inderdaad die extase laten ervaren en je een fantasiewereld binnenvoeren. Ze doen dat echter op de verkeerde wijze en de prijs die je ervoor moet betalen is vreselijk hoog. De juiste weg naar de Graalburcht is niet zo lang. Je kunt alleen geen dingen overslaan. Als je het proces probeert te versnellen kan de ophaalbrug op het verkeerde moment dichtslaan en beland je in een afschuwelijk pijnlijke toestand waarin je aan je verstand gaat twijfelen.
Als we denken dat iets of iemand de honger naar de Graal in ons kan stillen, hebben we er alles voor over om het te proberen. De waaghalzerij, het druggebruik, het duivelse rijgedrag op de snelweg, het zijn allemaal manieren waarop jonge volwassene uiting geeft aan zijn verlangen naar de Graal. Als de zoeker van de Graal op een van de vele zijsporen belandt, verandert de jongeling al snel in een knorrige oude man.
Ik vroeg eens aan een vriend hoe het met hem ging. Hij antwoordde goudeerlijk: 'nou Robert, ik strijd heel wat af.'Op zo'n moment is de Graal ver weg.
Een vrouw beleeft het hele Graalgebeuren op totaal andere wijze dan de man. Zij verlaat nimmer de Graalburcht en bewaart een gevoel van schoonheid en verbondenheid.. Zij voelt zich thuis in het universum op een manier die een man niet kent. Een man geeft vorm aan zijn leven vanuit zijn gevoel van onrust; een vrouw schept door haar kennis van dat wat is. Parcival moest zijn bijna eindeloze ridderavonturen beleven; Blanche Fleur bleef in haar kasteel.
Veel mannen verwachten van een vrouw van vlees en bloed dat zij hun honger naar de Graal kan stillen. Daarmee leggen zij een vrouw een taak op die zij nimmer kan volbrengen (wie is er in staat de rol van archetype te vervullen?).
De huidige belangstelling voor Aziatische religies kunnen wij als een zoektocht naar de Graal beschouwen. De Aziatische volkeren hebben niet de scheiding aangebracht die wij westerlingen zo tragisch tussen de aardse en de geestelijke wereld aanbrachten.. Geen enkele Aziaat begeeft zich ver van de Graalburcht. Aziatische leraren slaan ons gade en vragen: 'Waarom zijn jullie volkeren zo opgejaagd en begerig?' Iemand sprak van ons als 'die Arische roofvogels'.. Het is inderdaad alarmerend om een volk gade te slaan dat zo in de ban is geraakt van een dergelijk koortsachtige zoektocht.
De ophaalbrug geeft ons een aanwijzing over de aard van de Graalburcht. Zij is geen tastbare realiteit. Zij vertegenwoordigt een innerlijke realiteit, een visioen, een gedicht, een mystieke ervaring, en zij kan niet in de materiële wereld worden gevonden.
Als we haar buiten onszelf zoeken , zullen we onszelf uitputten en ontmoedigd raken. Toch zien wij de materiële wereld vaak als de enige realiteit die wij zo zijn toegewijd dat de meesten van ons dramatische ervaring nodig hebben om tot een innerlijke zoektocht te komen. Zelfs dat is dubieus, omdat de Graal altijd binnen handbereik ligt en eerder wordt verkregen door wat haar van ons scheidt weg te nemen dan door nieuwe dingen te gaan uitproberen.
Een middeleeuws christelijk gezegde luidt: 'Wanneer wij God zoeken, beledigen wij Hem.'
Dit houdt in dat God altijd aanwezig is, en dat wij dit feit door onze zoektocht weigeren te erkennen.
Een vriend van mij is chirurg, en een van zijn uitspraken luidt: 'Iets wat heel is moet je niet repareren.' Het voert slechts één stap verder als we stellen: 'Zoek niet naar dat wat binnen handbereik ligt.'Maar we zijn westerlingen en moeten zoeken om te leren dat er geen zoektocht bestaat..
Een chinees verhaal geeft ons de oplossing:
'Een vis hoorde een aantal mannen op de pier praten over een wonderbaarlijke substantie die water werd genoemd. De vis was er zo door geboeid geraakt dat hij zijn vissenvrienden bij elkaar riep en plechtig aankondigde dat hij naar dit prachtige element op zoek zou gaan. Zij namen op gepaste wijze afscheid van hem en wensten hem een goede reis. Na lange tijd niets van hem vernomen te hebben, namen de vissen aan dat hem tijdens deze hachelijke onderneming iets was overkomen. Hij kwam echter terug en zag er oud, moe en afgemat uit. Zij haasten zich om hem te begroeten en vroegen opgewonden: 'Heb je het gevonden. Heb je het gevonden?'
Het antwoord kun je volgende week lezen.
Verzorgd door Elisabeth Kellerman
Dit deel en alle opvolgende delen zijn terug te vinden op de site www.star-people.nl .
Het Parcivalverhaal deel 1 - Hoe vind je jou werkelijke zelf
Het Parcival verhaal deel II - Het kind in jou
Het Parcival verhaal deel III - Van de tiener naar de adolescent periode
Het Parcival verhaal deel IV - Herken je Anima
Het Parcival verhaal deel V - Onze diepere gevoelens
Het Parcival verhaal Deel VI - Sla Links af en ga de ophaalbrug over
Lees binnenkort ook het tweede deel genaamd ZIJ van dit boekje.
In Zij wordt de Mythe van Psyche, Aphrodite en Eros beschreven.
Dit gaat over de levensweg van de vrouw, de anima, het innerlijke vrouwelijke.
Herken je bij jezelf de rode draad en wil je er aan werken maar vind je het moeilijk, dan kun je op de site http://www.innerquest..nl/ diverse cursussen te vinden die je hierbij kunnen helpen.
Bron: Boekje "Zij/Hij" schrijver is Robert A. Johnson, uitgever Kosmos-Z&K Uitgevers BV/ Servire, Utrecht, ISBN-9021595303 (is helaas alleen nog tweede hands te koop).
De voorstellingen komen onder andere van http://www.wikipedia.nl/ en Afbeeldingen van parcival .