Atlantis was the island continent that existed where the Atlantic Ocean now is and sank in cataclysm approximately 11,600 years ago. Atlantis sustained two periods of Golden Age civilizations of peace and enlightenment before its decline. One lasted from 34,550 to 32,550 years ago and the other began in 15,000 and ended in approximately 11,600 years ago. Increasing materialism, abuse of power and the misuse of science and technology contributed to the sinking of Atlantis by violente earthquakes. The book ' A dweller on Two Planets' by Ascended Master Phylos the Tibetan describes his reincarnation on Atlantis around 13,000 B.C. Phylos was an adept of the Great White Brotherhood in the 19th century, when he has dictated this book to his amanuensis. In this extraordinary documentation Phylos describes the detailes of daily life on Atlantis.

De belangrijkste en de oudste bron over Atlantis zijn de geschriften van Plato uit de Griekse oudheid. Er zijn meerdere verwijzingen over Atlantis bij Proclus, Diodorus, Plinius en bij sommige anderen Griekse geschiedenisschrijvers en filosofen te vinden. Plato verwijst naar de schriften uit Egyptische tempels, waar de aanwijzingen over een machtig rijk van de Atlantiërs te vinden zijn. Plato heeft het in zijn verhaal over een groot eiland, een groot stuk land midden in de zee, dat groter was dan Libië en Klein- Azië samen. De reizigers van toen konden van daar naar de andere eilanden oversteken en zo naar het gehele tegenoverliggende continent dat die oceaan omsloot komen. Rondom het hoofdeiland lagen vele kleinere eilanden, dat de koloniën van Atlantis waren. De inwoners van Atlantis hadden een grote vloot, waarmee ze de zeeën rond het land konden goed verkennen.

De Atlantische Oceaan zou zijn naam eraan te danken hebben dat Atlantis er gelegen heeft. Het rijk zou gevormd zijn door een keten van bergruggen en eilandjes in het midden van de oceaan, met aan beide kanten uitlopers, die de Oude (het Westen en Afrika) en de Nieuwe Wereld (Amerika) met elkaar verbonden. Door een ramp zou alles onder de golven zijn verdwenen, en er zouden alleen nog een paar eilanden als toppen van de Midden-Atlantische bergrug overgebleven zijn. De oceaanbodem in de buurt van Azoren is inderdaad een vulkanische stoorzone.

Sommige mensen denken dat Atlantis in de Middellandse Zee gelegen heeft. Bijvoorbeeld rond het eiland Malta, waarvan de rotsen 9000 jaar ouder zijn dan tot nu toe werd gedacht.

Ook het Griekse eiland Santorini (Thera) is populair. Het zou het enige overblijfsel zijn van de Minoische beschaving, waarvan Kreta het centrum was. Rond 1500 voor Christus werd Santorini door een enorme vulkaanuitbarsting getroffen en een groot deel van het eiland verdween in zee. Tijdens opgravingen zijn resten aangetroffen van een rijke cultuur van rond het bronstijdperk. Er zijn ook voorwerpen gevonden die verband houden met een cultuur die ook op Atlantis bestond. Maar Plato zegt dat de ondergang van Atlantis rond 9500 voor Christus was, ergens voorbij de straat van Gibraltar.

Volgens spirituele bronnen van de opgevaren meesters van de Grote Witte Broederschap was Atlantis een machtig Rijk op de plek waar nu de Atlantische Oceaan ligt, die verschillende koloniën onder zijn controle had. De cultuur van Atlantis heeft de vorming van andere culturen in andere beschavingen beïnvloed. De Minoische beschaving in de Middellandse zee heeft veel overeenkomsten onder anderen in architectuur en geloof met de beschaving op Atlantis. Ook de oude Griekse cultuur heeft zijn wortels oorspronkelijk in Atlantis te liggen. De cultuur van Atlantis was door alle koloniën op verschillende continenten verankerd. Ook Engeland en Amerika waren vroeger de koloniën van Atlantis geweest. De steden zoals New-York en San Francisco waren oorspronkelijk belangrijke culturele centra in de verdwenen beschaving van Atlantis.

Volgens de opgevaren meesters stamt de Engelse taal van de taal van Atlantiers af. Naast Sanskriet is Engels een van de talen met een intense spirituele uitwerking. De klanken van deze taal waren op Atlantis gebruikt om aanroepingen naar de fohat en naar de Bron des Levens dagelijks te doen.

Een van de belangrijke koloniën van Atlantis was een Amazonia-gebied in Zuid-Amerika geweest. In het Zuid-Amerikaanse Bolivia, niet ver van het Titicaca-meer, 3.800 meter boven de zeespiegel, zijn de mysterieuze resten van Tihuanaco te vinden, die vol ontzag "de stad der goden" door de latere Indianen is genoemd. Hij zou dateren uit de prehistorie, minstens 12.000 jaar voor Christus, en was ooit groter dan het keizerlijke Rome. Hoe valt dat te rijmen met de geschiedenisboeken, waarin staat dat de mens 5.000 jaar geleden nog in het steentijdperk leefde? In 1949 kwam een archeoloog tot de bevinding dat Tihuanaco een observatorium was, gericht op zon en sterren. De fameuze Zonnepoort en de tempels zijn gemaakt door mensen die gefascineerd waren door de tijd en de precessie van onze planeet. Ze staan precies gericht op de 4 windstreken, zoals de Egyptische piramiden. De enorme steenblokken zijn perfect op elkaar gelegd, zonder gebruik van cement. Het lukt zelfs niet om met een naald of scheermesje tussen de voegen te komen! De stenen zijn aan elkaar geklonken met metalen ankers. Dit veronderstelt dat de bouwmeesters beschikten over een draagbare smeltoven, waarmee ze het metaal vloeibaar hielden. Het is nog steeds een raadsel hoe ze stenen van 200 ton (het gewicht van zowat 300 middenklasse auto's) konden verplaatsen en optillen.

Meer naar het noorden, in Mexico, het land van de oude Maya- en Azetencultuur, staan we hier en daar voor nieuwe raadsels. De oerbewoners, de Olmeken, beitelden rond 18.000 voor Christus grote mensenhoofden met de gelaatstrekken van een Afrikaan. Elders zien we een blanke man afgebeeld, eveneens duizenden jaren voor de komst van de Spanjaarden. Waar kwamen die zwarten en blanken vandaan, lang voor Columbus? Waren zij misschien overlevenden van de wereldramp, die van over de oceaan naar een Amerikaanse continent kwamen en een beschaving zoals op Atlantis neer hebben gezet? Niet alleen op het vasteland zijn er resten van een oerbeschaving. Ook onder het wateroppervlak van de oceanen vindt men de laatste jaren resten van een oeroude verdwenen beschaving. Wereldbefaamde Britse archeoloog Graham Hancock is allang met een zoektocht naar deze stenen getuigen op de oceaanbodem bezig. Op zijn website staan de onderwaterfoto's , die tijdens de duiksessies zijn genomen. Voor de kust van het meest zuidelijk gelegen Japanse eiland Yonaguni verkende hij kennelijk door mensenhanden gemaakte bouwstructuren, uitgehouwen in massieve rotsen, met piramideachtige trappen en terrassen, over een lengte van 200 meter, precies op de Noord-Zuid as, 30 meter diep. Dit monument is naar schatting 10.000 jaar oud en gebouwd door de pre- historische Jamonbeschaving. Elders in de Stille Oceaan, nabij de eilanden Tahiti, Tongo, Ponape, Kosrae, Guam, Rota en Tinian liggen soortgelijke verzonken bouwwerken te wachten op nadere verkenning. Ook rond het eiland Malta in de Middellandse Zee wil Hancock een kijkje gaan nemen naar vermoedelijke resten van een prehistorisch bouwwerk.

In 1968 werd in de ondiepe wateren voor de Noord-Westkust van het eiland Bimini, in de Bahamas, door een groep diepzeeduikers een 580 meter lange L-vormig constructie ontdekt van twee evenwijdige rijen van reusachtige stenen muren, vermoedelijk van een oeroude tempel. In de jaren '70 werden nog enkele tientallen andere soortgelijke ruines aangetroffen in dat gebied. Sommige zijn bekleed door drie verschillende soorten metaal: rood en geel koper en ijzer. Ze doen denken aan de 3 wallen van de verdwenen stad Atlantis die, volgens Plato, ook waren belegd met verschillende soorten metaal: brons, tin en een onbekend rood metaal orichalcum.

Na de apocalyptische ramp van 10.500 voor Christus zouden de weinige overlevenden van die oerbeschaving met hun fabelachtige kennis en vaardigheden zijn uitgezwermd over de hele aardbol. Op tal van plaatsen zijn hun sporen nog terug te vinden. Het gaat om bouwwerken (tempels en piramiden) die verrassende overeenkomsten vertonen en overstelpend bewijsmateriaal leveren van een zeer geavanceerde kennis van bouwtechnologie, geneeskunde, sterrenkunde, astronomie, cartografie, meetkunde en wiskunde. Het heeft er alle schijn van dat overlevenden van een zeevarende natie in een ver verleden de Atlantische en Stille Oceaan overstaken, lang voor Christoffel Columbus en andere ontdekkingsreizigers dat deden. Tal van bouwwerken, zowel op het vasteland als onder water, op geografisch zeer verspreide plaatsen op aarde, lijken plots uit het niets te zijn ontstaan, maar in werkelijkheid hebben ze geput uit een gezamenlijke bron, een beschaving, die onbekend is in deze moderne tijd.

Spirituele bronnen van de opgevaren meesters vertellen ons dat de ramp op Atlantis niet geheel onverwachts kwam. Alle priesters waren op de hoogte van de aankomende ramp. Aan het grote aantal verlichte zielen was een ontruimingsplan voorgesteld. Iedere lichtdrager had een vrije keus om samen met de priesters naar de veilige plekken op aarde te kunnen vertrekken en in deze gebieden het Goddelijk Licht opnieuw te verankeren. Een deel van de lichtdragers vertrok naar Egypte. Sinds deze tijd bevindt zich de Tempel van Hemelvaart in Egypte, boven Luxor. Een groot deel van de verlichte bevolking was naar India vertrokken om daar de cultuur en de tempels van de Goddelijke Moeder te vestigen. Noord en Zuid Amerika waren ook continenten van overlevenden Atlantiërs geworden.

Nog ver voor de finale ramp was het leven op Atlantis werkelijk idyllisch. Dit was het resultaat van enorm spiritueel werk die de priesters in de tempels dagelijks verrichtten. Dag en nacht waren ze bezig de aanroepingen naar het Goddelijk Licht te maken om het hele volk van de zuivere energie van God te voorzien. De stroom van het Licht in het menselijk aura gedurende de Gouden tijdperk op Atlantis was zo sterk, dat precipitatie van alle levensvoorzieningen zoals huizen, kleren, juwelen en eten vanuit het etherisch niveau (uit de lucht) een dagelijkse routine voor de bewoners was geworden. Iedereen was bewust van zijn Goddelijke oorsprong en was in staat zijn Goddelijke natuur te ontplooien. 51% van de bewolking leefde volledig op het niveau van het Christusbewustzijn. Levitatie, teleportatie, telepatie, precipitatie waren breed bekend op Atlantis en waren door he gewone volk dagelijks in gebruik.

Het leven op Atlantis was zo vredig, harmonieus en goed dat de rest van de bevolking, die niet helemaal in de Christusbewustzijn verankert was, niet meer gemotiveerd kon blijven om de hoogste eer aan de Bron des Levens te bewijzen. De energie van dankbaarheid steeg niet meer vanuit hun harten en al het goed van het leven begonnen ze als vanzelfsprekend zien. De beschaving gleed af naar decadentie en corruptie, waar iedereen opzoek naar nieuwe vormen van plezier en macht was gegaan. De Goddelijke beelden in de tempels waren door de menselijke afbeeldingen vervangen. De cultus van het menselijk EGO heeft zich door het hele land verspreid. Het ooit vredige volk leefde voortaan op de voet van oorlog. Misbruik van wetenschappelijke kennis in technologie en genetische manipulatie heeft het rampzalige eind van Atlantis veroorzaakt. Het land met vele eilanden werd door overstromingen en aardbevingen getroffen en op een gegeven moment naar de bodem van de oceaan in een keer verzwolgen.

Nog voordat de beschaving op Atlantis in de neerwaartse spiraal terecht was gekomen, was de hoofdstad, Atlantis, een bijzonder focus van kosmische energie geweest. De hoofdstad, met een koninklijke residentie in het midden, was op een eiland gebouwd en lag op een heuvel die driemaal door de kanalen omcirkelt was. De kanalen wisselden zich om en om met de cirkels van het land, telkens een ring van land, en dan weer een ring van water. Hierdoor was de stad eerst afgesloten voor ‘gewone’ mensen. Later hebben de koningen een kanaal gegraven naar de zee, waardoor er 3 havens aangelegd konden worden. Op het cirkelvormige centrale eiland, dat ingesloten was door een 183 meter breed kanaal waren het koninklijke paleis, de hoofdtempel van het land en verschillende openbare gebouwen, zoals sportterreinen, openbare baden, enz. gebouwd.

Het koninklijke paleis was door de eerste koning gebouwd op de plaats waar de voorouders al gewoond hadden. Het ging van de ene koning op de andere over en iedere koning maakte het paleis weer mooier om zijn voorganger te overtreffen. In het midden van paleis stond een hoofdtempel van Inkal, de Almachtige God. Er omheen was een muur van goud gemaakt. Hier de beschrijving door Plato: "De tempel was zeshonderd voet lang en driehonderd voet breed en de hoogte was daarmee in overeenstemming; hij maakte een enigszins uitheemse indruk. De tempel was aan de buitenkant geheel met zilver bekleed, de kantelen echter met goud. Wat het interieur betreft, de ivoren zoldering toonde een rijke schakering aan goud, zilver en orichalcum(een roodachtige metaal onbekend in onze tijd). Verder waren alle muren, zuilen en vloeren bedekt met orichalcum. Er waren velen gouden Goddelijke beelden in de hoofdtempel aanwezig." Elk jaar werden er offers gebracht aan de stamvaders en bijzondere rituelen uitgevoerd. Er waren veel baden in de hoofdstad: voor de koningin, de burgers en de vrouwen, en ook aparte baden voor de lastdieren en de paarden.

De koningen van Atlantis hadden bruggen gebouwd over de ringen van water. Via aquaducten langs de bruggen brachten ze water naar de buitenste landstroken. Op de ringvormige eilanden stonden meerdere tempels en er waren ook tuinen en oefenterreinen voor de mannen en aparte voor de paarden. Plato schrijft: " In het midden van het grootste eiland hadden zij een terrein van een stadium breed bestemd als renbaan. Voor het houden van wedstrijden met paarden gebruikten zij de gehele omtrek van het eiland. Rondom dit alles stonden overal de wachthuizen van het merendeel der lansdragers, terwijl de meer betrouwbaren onder hen de taak hadden de kleinste landring, die ook dichter bij de Akropolis lag, te bewaken. Aan allen die uitmuntten in trouw, werden verblijven binnen de Akropolis gegeven in de buurt van de koningen zelf. De scheepswerven lagen vol met triremen en wat daar verder bij hoorde en zij waren voortreffelijk uitgerust...''...zo was de situatie rond de woonplaats van de koningen. Wanneer men door de drie havens heen naar buiten voer, trof men daaromheen, beginnend bij de zee, een muur aan vanaf de grootste landring en de haven. De uiteinden daarvan kwamen samen bij de monding van het kanaal naar de zee. Dit hele gebied was dicht bebouwd met huizen; de aanlegplaats en de grootste haven lag vol vrachtschepen van kooplieden die uit alle windstreken kwamen. Door hun grote aantal veroorzaakten zij dag en nacht een voortdurend geschreeuw, lawaai en gestamp...'

Atlantis kende een rijk spiritueel leven. Er waren talloze tempels die voor verschillende doelen dienden zoals de Tempel van transmutatie - de Tempel van Violette Vuur, de Tempel der Waarheid, de Tempel van Genezing, de Tempel van Verlichting, de Tempel van Hemelvaart, enz. De Tempel van der Schoonheid (the Temple Beautiful) was een van de belangrijkste en geliefde tempels van Atlantiërs.

The Temple Beautiful became one of the spiritual centers of the lives of numerous Atlanteans who wished to raise their level of consciousness even higher. It is said that "Beauty in mind, body, and soul", was inscribed over the door of the Temple Beautiful, where men and women were equal and worked together in harmony. British author Murry Hope adds that the basic color of garments and their sash, earing, pendant, ring, bracelet, or headband indicated whether one was a healer or student or teacher, and also showed what level of enlightenment they had attained. When Atlanteans started the journey toward priesthood, the novices wore pale green robes. As they advanced, light blue clothing, distinguished them, and finally they were permitted to use the white garments reserved for the highest ranking orders. A healer with a silver headband specialized in mental healing, and a orichalcum headband indicated proficiency in physical medicine or surgery.

The Temple Beautiful as numerous other Holy Temples( The Temple of Truth, Violet Flame Temple, Temple of Healing, Ascension Temple, etc.) offered students opportunities to participate in a variety of activities intended to purify their bodies and minds. As they progressed in the seven stations of the Temple Beautiful, a variety of techniques such as musical experiences and expressive dance forms, furthered the participant's ability to interpret their emotions and to purge, heal and make whole themselves.