‘De Bron’, er wordt veel over gesproken, maar wie erváárt daadwerkelijk en bewust ‘De Bron’. Kunnen we erbij, want er zit toch een ’sluier’ voor? Het gordijn. Het onderstaande artikel van de hand van Hannah van Buuren, bezorgde me kippenvel, herkenning van een eigen persoonlijke zoektocht, nu bijna 6 jaar geleden.  Hoe diep kan een mens zinken. Hoe diep, als deze mens daar zelf toestemming toe geeft..?! Niet tegenstribbelt, maar alles laat gaan. Eerlijk wil weten.

Het gordijn van afscheiding van ‘daar’ en ‘hier’, is er natuurlijk niet ‘zomaar’.. Het heeft een functie, net als op het schouwburg-neptoneel.. Het gordijn is de afscheiding tussen de kijkers en de spelers.. En wanneer je het werkelijk wilt, klim je via de zijkanten het toneel op, en dan kun je zo achter het gordijn komen en de voorbereidingen aanschouwen. Maar dan moet je het wel willen, durven en er bewust voor kiezen.

Deze figuurlijke zoektocht, afdaling, queeste, hoe je het ook noemen wilt, maakte Hannah van Buuren. Je hebt hier al vaker aan haar overpeinzingen kunnen snuffelen. Maar nu is het anders, het is het verslag van een uiterst diepe en persoonlijke ‘Abseiltocht’..

En Hannah schreef het op, heel dapper, deze uitermate diepe ervaring met jou en mij delend.

Hopelijk mag jij er jezelf in herkennen, er hoop uit peuren. Als je dat wilt. Om datgene te ‘her-kennen’, weer te zien, wat je diep in je diepste celkern al weet. Het is toch waar..!
We kunnen praten over de functionaliteit van het gordijn, de dikte ervan, etc. Maar daar worden we niet wijzer van. Dan zitten we weer in het hoofd.. Het gaat om het be-leven, het door-leven. Het ervaren. Vanuit het Hart.

Ik wil vanaf deze plek Hannah danken voor deze dappere daad. Het opschrijven, analyseren, en doorleven van haar ervaring, met jou en mij als kijkers vanuit de zaal. Het gordijn is dicht, maar Hannah hoor je spreken vanachter dat gordijn. Het is meer dan de moeite waar(d)..! Luister met je hart.. ‘De Bron’, niemand kan er NIET mee verbonden zijn!

Lees verder: Wanttoknow.nl