De Euro. Zelfs in de tijd dat ik mijzelf nog volgzaam en braaf in de waan hield dat de wereld om mij heen volstrekt normaal en helemaal niet raar was, viel mij al op dat de invoering van de Euro nogal een nare lucht met zich mee bracht. Een lucht van vers rottende Iraakse kinderlichamen in veertig graden Celsius, vlak nadat hun dorp plat gebombardeerd is door Westerse bevrijders, om precies te zijn.

Het is vaker gezegd en waarschijnlijk nog veel vaker gepoogd te ontkrachten, maar ik blijf er nog steeds van overtuigd dat er op heel veel plaatsen binnen onze economie een hele ranzige wisseltruc is uitgehaald waarbij het guldenteken eenvoudigweg vervangen is door een euroteken. Ik kan mij het glimlachende gezicht van Gerrit Z. nog levendig voor de geest halen terwijl dit heerschap sussende en bezwerende taal sprak en naar ik meen met steekwoorden als inflatie begon te schermen. Ik kon en kan er helemaal niets mee; de invoering van de Euro voelt voor mij als de zoveelste dolksteek in de rug van de nietsvermoedende Europeaan.

Ik ben bepaald geen econoom en misschien is het daarom onterecht dat ik het nut van de Euro niet zie maar ik kijk liever naar de praktische positieve resultaten van de invoering van deze munt en kan dan heel weinig verzinnen behalve misschien het wat makkelijker in het buitenland betalen. Weet je in ieder geval zeker dat je buiten Nederland ook veel te veel voor alles betaalt.

Ik zie eerder een bruikbaar machtsmiddel waarmee het uiterst simpel is om een hele reeks aan landen in één keer volledig afhankelijk te maken van een controlerend en dominerend instituut als ons Vierde Rijk. Door de invoering van een algemene Europese munt is het voor landen onmogelijk geworden om in geval van problemen bijvoorbeeld hun eigen munt te devalueren, waardoor het risico optreedt dat zo’n land de rest van de verplichte participanten aan het Vierde Rijk met zich mee naar beneden sleurt. We zien het nu reeds met Griekenland gebeuren en landen als Portugal en Italië worden al een poosje als potentiële kanshebbers voor een eigen financieel debacle genoemd. En u snapt dat de rest van Europa (u) weer zal mogen opdraaien voor de nog te verwachten ellende. Het domino-effect ligt op de loer.

Toch proberen de mainstream media vrij krampachtig de illusie op te houden dat het wel goedkomt met de Euro. Gisteren liet Europees commissaris van Economische Zaken Olli Rehn weten dat de Euro de Griekse crisis zal overleven. Meneer meldt echter ook dat de “EU wel moet zorgen dat de crisis zich niet verspreidt”. Het zal vast weer heel pessimistisch van me zijn, maar ik zie niet in hoe de EU dat niet verspreiden dan precies denkt te gaan verwezenlijken. Hoe gaat een Unie die het hele financiële drama sowieso nooit heeft zien aankomen een alsmaar verder aflopende en niet te redden zaak in vredesnaam aanpakken? Door er nog meer geld tegenaan te blijven knallen?

Ik ben benieuwd wat de toekomst ons gaat brengen maar mijn vermoeden mag duidelijk zijn. Misschien overleeft de Euro inderdaad de Griekse crisis maar dan is het wat mij betreft nog steeds een kwestie van tijd voordat ook de Euro-bubbel uit elkaar spat. En ik ben niet de enige die daar zo over denkt. Ter uwer leering ende vermaeck daarom een kort videofragment uit een aflevering van NOVA uit februari van dit jaar.