Keiharde bezuiningsmaatregelen zitten er aan te komen, waar we allemaal onder zullen lijden en wat we allemaal in onze beurs zullen voelen. Wat echter ontbreekt tussen al het onheil zijn voorstellen voor keiharde maatregelen om te voorkomen dat de witteboorden-boeven ons ooit weer in een crisis zullen storten. Het lijkt erop dat de burger gaat opdraaien voor de extreme bonuscultuur, terwijl de veroorzakers ermee wegkomen en gewoon verder zullen graaien.

Jarenlang is er stap voor stap iets afgeknabbeld van onze welvaart. Altijd onder het mom van de broekriem aanhalen, even door de zure appel moeten bijten voor betere tijden... die betere tijden komen echter nooit en nu wordt duidelijk dat de zwaarste klap nog moet komen. Verweer van de politici is dat de economische crisis het begrotingstekort heeft doen oplopen tot ongekende hoogte. Vorig jaar is er wel 30 miljard staatsteun gegeven aan ABN AMRO, het is nog maar de vraag of de bonuscultuur daar blijvend zal veranderen of dat het allemaal maar tijdelijk is. Nu de regering zulke grote offers van haar burgers gaat vragen, is het niet meer dan redelijk dat er ook keiharde maatregelen worden genomen om de risico's van toekomstige crises te voorkomen.

Het is opvallend dat er zo weinig verzet is tegen de maatregelen. Iedereen moppert en is boos, maar van een beginnend burgerlijk verzet zoals in de VS is hier geen sprake. Daar zijn de mensen het al helemaal zat en boycotten de banken die risico's nemen en extreme bonussen geven. Het is het enige wat je als burger kunt doen....je geld weghalen en naar banken brengen die geen extreem winstbejag nastreven. Het is een utopie om te denken dat de bonusheren zelf tot inzicht zullen komen en de politici hebben niet de daadkracht of mogelijkheden om ze echt aan te pakken. We blijven mopperen, maar de enigen bij wie iets zal veranderen zijn de gewone burgers. Zij gaan er financieel en maatschappelijk enorm op achteruit.

Het is nog maar de vraag of de bezuinigingen en veranderingen tijdelijk zijn en of de zure appel ooit weer zoet wordt. Naomi Klein heeft in haar boek The Shockdoctrine (De opkomst van rampenkapitalisme) laten zien dat rampen en oorlogen worden gebruikt om kapitalistische maatregelen door te drukken die anders nooit geaccepteerd zouden worden. (kijk bijv. naar New Orleans, waar het grootste deel van de arme bevolking na de ramp niet meer kan terugkomen).

De Shockdoctrine: De opkomst van het rampenkapitalisme (2007) betoogt zij dat de overheid en het bedrijfsleven gebruikmaken van rampen, oorlogen en revoluties om snel een vrijemarkteconomie door te voeren.

Natuurlijk is Nederland niet getroffen door een ramp of oorlog, maar een economische crisis is ook een soort ramp en het risico bestaat dat deze crisis wordt gebruikt als dekmantel om onze welvaartsstaat stap voor stap af te breken.....en dat er van reconstructie nooit meer iets zal komen. Nederland behoort tot de rijkere landen van Europa en met de eenwording is het niet gunstig als er een te groot verschil bestaat tussen de vele arme EU-landen en het kleine aantal rijke EU-landen. Het veroorzaakt een toeloop van arm naar rijk en het lijkt erop dat we onder het mom van een economische crisis langzaam terug worden gebracht naar het niveau van de armere landen, zodat er geen grote verschillen meer bestaan in de toekomst. Dat is natuurlijk voor ons een grote stap terug....maar de witteboorden zullen zeker zorgen dat zij daar geen last van zullen hebben.

De jeugd denkt dat deze welvaart er altijd is geweest en vinden alles vanzelfsprekend. Misschien verklaart dat het gebrek aan verzet en 'revolte' tegen alle veranderingen en bezuinigingen. Men denkt dat de overheid het beste met ons allen voor heeft en dat alles wel weer goed zal komen. Je hoeft echter maar ruim een eeuw terug te gaan om te zien dat nivellering vanzelfsprekend was. Niemand bekommerde zich echt om de armen of dat kinderen moesten meewerken om aan een bestaansminimum te komen voor een gezin, er was geen AOW, geen ziekenfonds en iedereen moest maar zien dat hij zich redde.....het is de strijd van de socialisten geweest die ervoor heeft gezorgd dat de verdeling eerlijker werd. Dat zijn we allang vergeten, maar laten we toch op onze hoede zijn dat onze verworvenheden niet worden afgepakt ten gunste van een kleine bovenlaag.