Een priemgetal is een getal dat niet deelbaar is (behalve door 1 of zichzelf) zonder een breuk te geven. Bekende priemgetallen zijn 5, 7, 11, 13 en 17.

Priemgetallen zijn erg ‘populair' in de natuur, zoals we bij vele bloemen zien met bijvoorbeeld 5 bloemblaadjes of zeesterren met 5 ‘armen'. Ook wij mensen zijn er dol op. Natuurlijk kennen we de 7 dagen van de week. Maar we hebben ook nog eens 5 werkdagen. En wat te denken van de 7 tonen in een toonladder?

We voetballen 11 tegen 11, net als bij hockey. En bij handbal en waterpolo is het 7 tegen 7. Bij basketbal is het 5 tegen 5, net als voetballen in de zaal of op het strand.

Bij vechtsporten als judo en karate kennen we 7 kleuren van de band (wit, geel, oranje, groen, blauw, bruin en zwart). Bovendien hebben we 7 chakra's en de 7 kleuren daarvan zien we ook terug in de regenboog. We hebben 5 vingers aan iedere hand en 5 tenen aan iedere voet. Ook hebben we 5 zintuigen. En misschien wel het allerbelangrijkste zijn de 5 elementen.

De meest genoemde voorbeelden uit de natuur zijn bepaalde larven die pas na 13 jaren uit de grond komen en de uitbraak van bepaalde andere insecten eens in de 17 jaar. Ook het feit dat bepaalde bamboesoorten elke 7 jaar afsterven wordt veel genoemd. Maar wat te denken van de zonnecyclus van 11 jaar? En in een periode dat onze moederplaneet Terra 1 maal rond onze zon Helios is geweest is onze maan Luna precies 13 maal om Terra geweest. Kortom, ja er is zeker iets met priemgetallen.

Al eeuwenlang proberen wiskundigen tevergeefs het ritme in de reeks van priemgetallen te ontdekken. Dit ritme is erg belangrijk. Want wanneer we inzicht hebben in dit ritme, dan leren we daarmee ook de natuur beter begrijpen.

De geniale 18e eeuwse wiskundige Leonhard Euler (naar wie het grondtal e van de natuurlijke logaritme is vernoemd), zei ooit: "Wiskundigen hebben tot de dag van vandaag tevergeefs getracht om enige regelmaat in de volgorde van de priemgetallen te ontdekken, en we hebben reden om te geloven dat de verdeling van de priemgetallen een mysterie is, waarin de geest nooit zal doordringen." En de Duitse wiskundige Don Zagier, tegenwoordig directeur van het Max Planck Instituut te Bonn, zei hierover: "Er zijn twee feiten over de verdeling van priemgetallen, waarvan ik u zo overweldigend hoop te overtuigen dat zij permanent in uw geheugen gegrift staan. De eerste is dat, ondanks hun eenvoudige definitie en rol als bouwstenen van de natuurlijke getallen, de priemgetallen tussen de natuurlijke getallen als onkruid groeien, waarbij zij schijnbaar aan geen andere wet dan aan de wetten van het toeval gehoorzamen, en niemand kan voorspellen, waar het volgende priemgetal zal opduiken. Het tweede feit is des te meer verbazingwekkend, want het stelt precies het tegenovergestelde: de priemgetallen vertonen een verbluffende regelmaat, er bestaan wetten die hun gedrag regeren, en de priemgetallen gehoorzamen met bijna militaire precisie aan deze wetten."

Wat opvalt in de uitspraak van Zagier is het woordje ‘toeval'. Onze landgenoot Johan Oldenkamp weet dat toeval niet bestaat, nergens in het universum. Toeval is onbegrepen dynamiek. Dr. Oldenkamp wordt gedreven om die dynamiek juist wel te gaan begrijpen. Iedereen die nog toeval nodig heeft om iets te verklaren, die heeft het gewoon nog niet helemaal begrepen. Oldenkamp merkt keer op keer dat de natuurlijke dynamiek verbluffend eenvoudig is. En ook in de priemgetallen zit een kinderlijk eenvoudig ritme. Dat vele duizenden knappe koppen er de afgelopen eeuwen toch niet in zijn geslaagd dit ritme bloot te leggen komt omdat ze volgens Oldenkamp niet wisten hoe te kijken. Wanneer we dat wel weten, dat zien we ook dat wetenschap kinderspel is. Voor Oldenkamp is er maar één wetenschap is, en spiritualiteit vormt daarvan het kloppende hart.

Oldenkamp is een man met een missie. Hij wil onze samenleving naar een hoger bewustzijnsniveau helpen. Hij doet dit door internetartikelen en boeken te schrijven, en door overal in ons land lezingen te geven. Het ritme in de priemgetallen is niet zijn eerste grote ontdekking. Al eerder liet hij zien dat ook psychologie vele malen eenvoudiger is dan hem ooit op de universiteit is geleerd. En zeer recentelijk heeft hij ontdekt hoe vrije energie precies werkt. Vrije energie ontstaat wanneer er meer energie vrij komt dan er in wordt gestopt. Volgens de algemeen geaccepteerde natuurkundige zienswijze is dat onmogelijk. Toch hebben al velen de werking van vrije energie gedemonstreerd. Oldenkamp is wederom de eerste die dit fenomeen wetenschappelijk kan verklaren, uiteraard ook weer heel eenvoudig. Volgens ingewijden is het niet ondenkbaar dat Nederland hier een Nobelprijs voor de Natuurkunde aan over kan gaan houden.

Volgens Oldenkamp leven we al veel te lang in onbalans. We kennen in de wetenschap en de technologie alleen het mannelijke (lees: beheersen, opdringen en nemen). We gaan nu de balans herstellen met het vrouwelijke (lees: beheren, verzorgen en geven). De kennis die Oldenkamp deelt laat precies zien hoe we met vrouwelijke technologie onze gezondheid, ons welzijn en ons leefmilieu weer in balans kunnen brengen. Want daarvoor is het nu echt de hoogste tijd geworden! Meer over het werk van Oldenkamp is te vinden op http://www.pateo.nl/.

Zodra een landelijke (of internationale) krant of omroeporganisatie hier prominente aandacht aan wil besteden zal Oldenkamp de wereldprimeur van het ritme in de priemgetallen openbaar maken. Wie het eerste komt, die mag ook het eerste malen. Wanneer het prime time op tv of pontificaal in de krant komt, dan pas doet Oldenkamp hierover letterlijk en figuurlijk een boekje open! Het staat namelijk allemaal al opgetekend in de derde druk van het boekje Vrije Energie.