Verder denkend over Geest-loze mensen

Laatste wijziging: maandag 8 maart om 21:34, 2979 keer bekeken
 
Groningen, maandag 8 maart 2010

Tijd voor de eerste column dit jaar. Ik heb nog wat gedachten over geest-loze mensen. Mijn eigen reactie is dat mij opeens veel duidelijk wordt in mijn leven. Er vallen heel wat puzzelstukjes op zijn plaats. Bij mij zijn heel wat vragen beantwoord. Uiteraard blijven er vragen over, want naast deze categorie geest-loze mensen zijn er ook nog anderen. Er zijn ook echte robots, volledig kunstmatig gegenereerde klonen met een "afdruk" van alle kennis van het origineel, er zijn hybriden in de zin van combinaties van buitenaardse geesten en menselijke lichamen, en androïden, het is teveel om op te noemen. Te zijner tijd zal ik nog wat meer artikelen plaatsen ook over deze vormen. Maar laten we ons eerst eens bezighouden met deze categorie mensen, de geest-loze mensen.

Wat niet duidelijk uit het artikel naar voren komt, is hoe wij geesten in deze mens-wezens terecht zijn gekomen. Er wordt gesproken over Adam en Eva, de eerste begeestte mensen. Voor die tijd waren de mens-wezens dus eigenlijk al op aarde, en waren ze wellicht de hoogst ontwikkelde "native" of "oorspronkelijke" levensvorm op aarde. Dan zijn er op een gegeven moment geesten ingestopt, en volgens alle overlevering is dit waarschijnlijk door een buitenaards ras als de Annunaki gedaan. In de bijbel wordt gesproken over de slang (reptiel) die genetische aanpassingen gemaakt heeft en de geest in de mens gestopt heeft, denk aan de boom van kennis, de geest gesymboliseerd door de appel? Dan rijst bij mij de vraag, waar komen wij als geesten dan vandaan en zijn wij vrijwillig hier op aarde in deze mens-wezens gestapt? Of hebben de Annunaki ons onvrijwillig in de mens-wezens gestopt? Of is het gewoon ons indalen in de derde dimensie geweest die ons als geesten vrijwillig en in overleg met Moeder Aarde in de mens-wezens heeft doen belanden? Dat wordt ook heel erg gepropageerd door het New Age verhaal, wij zijn vrijwillig met zijn allen naar de derde dimensie gekomen en hier geïncarneerd. En daarvoor hebben we het gebruik van een voertuig gekregen, het zogenaamde mens-wezen.

Een andere onbeantwoorde vraag is, hoeveel onbegeestte mensen zijn er eigenlijk? Als je nagaat dat er nu wel 300 keer zoveel mensen op aarde zijn als vijfduizend jaar geleden (20 miljoen in het jaar 5000BC volgens bureau Census, en 6 miljard nu). Stel dat vijfduizend jaar geleden bijvoorbeeld de helft van alle mensen begeest was, dat zijn er dus 10 miljoen, en dat er niet meer bijgekomen zijn dan zou je nu 600 keer zoveel mensen zonder geest hebben als met geest. En eerlijk gezegd voelt het voor mij ook wel zo. Wat overigens ook bij mij naar boven kwam is het verschil wat ik altijd voelde tussen "gewone mensen" en lichtwerkers. Misschien is het wel zo dat de "gewone mensen" de geest-loze mensen zijn, en de "lichtwerkers" de begeestte mensen, dat je eigenlijk als geest op die manier andere geesten herkent dwars door hun "mens-wezen" heen? Grappige gedachten, en dat geeft ook trouwens weer een heel nieuw woordgebruik.

En wat ook bij mij op zijn plaats viel, is dat schijnbaar onze "boodschap", ons verhaal, onze ideeën geheel niet aanslaan bij een hele grote groep mensen. En waarom zouden ze ook, ze roepen zelf vaak al dat er na het leven niets meer is, en eigenlijk hebben ze dat voor zichzelf heel goed gezien. En dus hebben ze letterlijk geen "boodschap" aan onze denkwereld. Hmm. Grappig allemaal. Tot de volgende column!

Auteur: Rene



Bron: goto2012.nl