Adem, het geheim van alle wezen, is het belangrijkste van alles. Of je een krachtig lichaam hebt, heeft er niets mee te maken. Wanneer je in gewicht toeneemt, is het alsof je je jas zwaarder maakt, want je ware wezen is de adem. Als de adem het lichaam verlaat, is het lichaam nutteloos geworden. Het belang van ons wezen ligt in de adem.

Adem is God. Indien het god zich in iets manifesteert, dan is het in de adem. De activiteit van ons fysiek is afhankelijk van de adem. Deze bewaart het ritme van de pols en het hoofd. De innerlijke centra worden in stand gehouden door dit ritme. Als de tik van een klok, zo is de schommeling van de adem. En overeenkomstig dit ritme, is de conditie van het lichaam. Onregelmatigheid van de ademhaling betekent ziekte. In drift is het ritme van de ademhaling veel vlugger dan anders, zo zelfs dat het soms ’t spreken onmogelijk maakt. “Sprakeloos van boosheid,” is spreekwoordelijkheid; zo werkt de ademhaling op het denkvermogen. Ook atletische oefeningen zijn feitelijk niets anders dan oefeningen in de ademhaling. Een lastdrager wordt geen atleet, indien hij zijn adem niet doelbewust gebruikt. Hij spant zich in zonder resultaat.

De leeuw, de luipaard en andere wilde dieren hebben een zeer onregelmatige ademhaling; er is geen ritme in, zij hebben ook een kort leven. De cobra daarentegen windt zich nooit op; zij haalt langzaam adem en trekt haar voedsel , van welke afstand ook, tot zich door zuivere concentratie van de wil. Zij heeft een zeer lang leven.

Ons ademhalen is het effect van de Adem. Inderdaad is het een trilling, rijzend en dalend. Er is trilling in alle dingen, in leven en geboorte, en in alles is ritme. Het is alles activiteit van God. Er zijn verschillende ritmen voor de duur van de dag, het uur, de minuut, de veertig dagen. Er is een samenhang tussen die ritmen en het leven in het heelal, als tussen het licht van zovele kaarsen en lampen.

Woord – Licht – Schepping. De adem is het woord. Ge kunt geen woord uiten zonder de adem. Dus is het woord adem en woord tegelijk. De gewaarwording komt vóór de klank. Als de adem zich niet manifesteerde door de stem, zou hij zich openbaren op een andere wijze, als de afwezige verklanking van gedachte. Waarheen hij gericht wordt, zal hij gaan. Als ge een gedachte niet uitspreekt, zal de adem toch in stilte werken.

De mens denkt, dat men alleen kan horen met zijn oren, zozeer hecht hij aan het fysieke lichaam. Zodra ge overtuigd raakt, dat ge kunt horen zonder oren, zult ge het kunnen zonder dat men tot u spreekt. Ge zult weten dat iemand boos is zonder dat hij spreekt, wijl die persoon het openbaart in al zijn trillingen. De wijze waarop iemand “ja” zegt, zal u doen weten of hij gewillig is of niet. Dit hangt namelijk af van het karakter van de adem op dat moment.

Zij die een materieel leven leiden, openbaren dit, aangezien ook de adem materieel wordt en geluid maakt. Deze is zo dicht geworden, dat hij werkelijk hoorbaar is. Bij verfijnde mensen is de adem licht. Koeien, kamelen en buffels maken gerucht als zij ademen. Hierbij toont zich dadelijk de fijnheid en grofheid van het individu. Zij, die deze soort dingen opmerken, zullen ze begrijpen. De verschillende stemmingen waarin wij verkeren, neiging tot lachen of schreien, zwaarmoedigheid, vervoering, meditatie – alles is het resultaat van de adem. Deze verandert zovele malen wat haar activiteit betreft, gedurende dag en nacht. In die verandering drukt zich een bepaald element uit: aarde, water, vuur, lucht, ether. En iemand voelt zich geneigd te handelen in overeenstemming met het element, dat op dat ogenblik in hem overheersend is.

De verschillende begeerten wortelen in de adem; zelfs het karakter van de mens, zijn “kansen”, alles hangt af van de adem. Wie het mysterie van de adem kent, kan in de ziel lezen. De adem is een schakel tussen God en de mens. De adem wordt gereinigd door gebed. Vuur-aanbidders plaatsen vuur voor zich ten einde hun adem ritmisch te houden.
De wetenschap van de ademhaling wordt slechts overgebracht door het woord van de leraar waar hij iemand waardig keurt haar te leren. Er zijn drie woorden die de trappen van bekwaamheid tekenen: jelal, dit is kracht van de adem; jemal, dit is fijnheid van de adem. Kemal is de volmaaktheid van de adem. De laatste trap vindt zijn hoogtepunt in het verrichten van wonderen. een boek is in dit opzicht een dode lering.

De mens zendt zijn adem voortdurend uit naar ongewenste centra. Het is nodig een levende gids te hebben, en niet te trachten het uit boeken te leren. Dan bereikt men met het leiden van een zuiver en goed leven nog oneindig meer. Laat uw kalmte niet verstoord worden, dan zal het ritme van de ademhaling regelmatig blijven. Het denkvermogen zal in goede staat blijven en het lichaam gezond. Hecht je niet zo aan aardse dingen, maakt jezelf niet tot slaaf van wat dan ook. Wees boven alle begeerten verheven. Volg de wet van zuiverheid, de wet van evenwicht. Wees goed voor anderen, heb goede wensen, goede gedachten. Bewaar het als een hoog ideaal en blijf altijd verlangen dit te bereiken. Door dit alles te volbrengen, zal de adem ook in deze vorm worden vastgelegd.