Wat kunnen we als mens toch bang zijn voor de dingen op ons levenspad, het examen wat we moeten maken, de sollicitatie voor een nieuwe baan, het veranderen van school. Ons leven lijkt soms een verzameling angsten. We zijn bang voor angsten en proberen die dus zoveel mogelijk te ontwijken. Eigenlijk is dat jammer, want angsten zijn de parels op ons levenspad. Elke angst moeten we niet zien als een pijnlijk iets, maar als een bewustwording van een levensles die we kunnen gaan leren.

De bron van onze angst ligt veelal (zo niet altijd) in ons verleden en herinnering, ons denken schept de angst. We hebben associaties uit het verleden waardoor we denken dat een pijn zich gaat herhalen, en scheppen allemaal illusies over hoe het allemaal fout kan lopen. Daarmee maken we de gebeurtenis die ons bevreesd nog enger dan hij in werkelijkheid is. Veelal proberen we dan die angst te ontwijken en buiten te sluiten. Voor korte tijd werkt dit, maar het leven zit vol nieuwe verrassingen zodat die angst na een tijdje weer terugkomt en terug blijft komen.

Het doel van angst is dus dat we wat gaan leren, en hoe leren we, gewoon door te doen en door de angst heen te gaan. Dat examen moet je gewoon maken, die sollicitatie met vertrouwen tegemoet treden, de verandering van school doorvoeren als dat voor ons gevoel het beste is. Dit wordt makkelijker door de verwachting los te laten, verwacht niet dat iets zo of zo zal aflopen, omdat je nu eenmaal niet in staat bent de toekomst te voorspellen. Door alles te beredeneren en door te denken lijkt het soms of we de toekomst kunnen voorspellen, maar geloof me, dat kunnen wij niet. Misschien dat je de korte termijn gevolgen kan voorspellen, maar daarmee weet je nog absoluut niks over de lange termijn gevolgen. Moeilijkheden op korte termijn kunnen kansen zijn op lange termijn.

Twee belangrijke elementen voor mij om door angst heen te gaan zijn de volgende:

1. Loslaten van ervaringen uit het verleden, dit betekent dat ik me niet vasthoudt aan die ervaringen, die ervaringen waren lessen, maar zeggen niks over de angst van het nu. Ik ben anders dan toen, de situatie is anders dan toen, dus geen reden om bang te zijn.
2. Loslaten van verwachtingen, hierbij laat ik de verwachting los dat iets op een bepaalde manier gaat aflopen, gewoon door te beseffen dat ik de toekomst niet kan voorspellen.

Door in ogenschouw te nemen dat de angst een leermoment is wordt het een uitdaging om er doorheen te durven. Zie het een beetje zoals het spookhuis, even lijkt het eng zeker de gedachten die je vooraf erover hebt, daar binnen is het ook wel eng, maar minder erg dan je dacht, en als je buiten komt heb je een fijn gevoel want je hebt het toch maar gedurfd en bent sterker geworden.