Mijn moeder had een buurvrouw, zij kwam uit Marokko. Als ze elkaar tegenkwamen op de trap maakten ze een babbeltje en soms dronken ze koffie samen. Tot op een dag mijn moeder de hoofddoek van haar hoofd trok en zei: "Doe die hoofddoek af en laat je prachtige haar zien, laat je toch niet onderdrukken!” Mijn moeder begreep niet waarom de buurvrouw haar daarna niet meer aankeek. Ze wilde haar bevrijden van de onderdrukking en ze had haar dankbaar moeten zijn.
Wie onderdrukt wie nou?
In de Volkskrant stond een artikel met als kop: 'Elsa, kan die hoofddoek af?'
De hoofddoek als symbool van onderdrukking. Maar is dat wel zo?
In de loop der jaren heb ik heel wat vrouwen gesproken die hoofddoeken dragen. Elk met een andere reden. Als een soort geuzensymbool tegen mensen die zeggen dat ze de hoofddoek af moeten doen. Net als de heer Wilders ooit zei: "Hoe meer mensen zich uitspreken tegen mijn kapsel, hoe langer ik het zo laat." Net zoals ik vroeger mijn paarse tuinbroek aanhield omdat mijn moeder dat zo vreselijk vond. "Ik bepaal zelf wel wat ik aantrek". Dan heb je vrouwen die het een veilig idee vinden de hoofddoek om te laten. Geen gedoe met flirtende mannen achter zich aan. Vrouwen die het gevoel hebben dat het bij hun geloof hoort. Eén vrouw vertelde me dat het een symbool van trots is. Van haar man hoefde het niet... ze wilde het zelf.
Natuurlijk zijn er diepere psychologische lagen te vermoeden of te bedenken, maar wie ben ik om dat te doen?
Ik heb vrouwen gesproken, die strompelend op stiletto hoge hakken liepen en zeiden: “Al die hoofddoeken op straat ik word er gek van. Ze laten zich onderdrukken!” Mijn vraag, waarom lopen jullie op die hoge hakken? Loopt het lekker? Is het goed voor je voeten? Is het een eigen keuze of doe je het eigenlijk om mannen te behagen, of omdat het voorgeschreven is door de modetrend? En al die vrouwen die leerden de buik in te houden om mooier te lijken, waardoor de ademhaling te hoog is. En al die jonge vrouwen die er alles aan doen om zo dun mogelijk te zijn zodat ze modeshows kunnen lopen? Laten die zich niet onderdrukken?
En ik en wij? Wat doen wij uit onszelf? Het lijkt me heerlijk om een lange fel gekleurde kaftan te dragen. Lekker ruim om het lichaam. Toch doe ik het niet. Zomers misschien even in Frankrijk. Niet naar mijn werk. Dan doe ik iets netjes aan en mijn vriendin houdt me in de gaten als ik de deur uit ga. Of het wel verantwoord is, of de kleuren bij elkaar passen en of er niets gedraaid zit. Waarom draag ik die kaftan niet?
Help, ik word onderdrukt!
©Marja Ruijterman
Bron: marjaruijterman.nl