Dertien jaar geleden kwam een stuk rots in het nieuws dat ontdekt was op Antarctica en dat van Mars afkomstig was. Van meteoriet ALH84001 (ALH voor Allen Hills in Antarctica) werden opnamen gemaakt onder de electronenmicroscoop en men ontdekte hele kleine structuren dat wel eens fossiele overblijfselen van micro-organismen zouden kunnen zijn. Destijds had men veel twijfels daarover. Een nieuw onderzoek is zekerder dat leven op Mars was.

In 1984 vond men op Antarctica een meteoriet, waarvan later de oorsprong werd herleid tot de planeet Mars. Dat is bijzonder: er zijn maar 33 andere meteorieten die van Mars komen. Niet verwonderlijk: een inslag of vulkaan op Mars moet met enorme kracht een rotsblok lanceren, dat groot genoeg is om restanten te hebben na door de Aardse atmosfeer geweest te zijn. De lagere zwaartekracht op Mars helpt daarbij natuurlijk. Het is enorm boffen voor wetenschapper zo'n meteoriet te vinden, want een trip naar Antarctica is vele malen goedkoper dan een ruimtemissie die monsters van Mars mee naar Aarde neemt.

In 1996 vond men in die meteoriet, ALH84001 met een hoge resolutie electronenmicroscoop kleine ketens van bolletjes, nog kleiner dan Aardse bacteriën. Omdat men dacht aan microbiologisch leven, besloot men een chemische analyse te doen: men ontdekte dat er magnetietkristallen (ijzeroxide in de vorm van Fe3O4) en koolstofschijfjes in de structuren zaten. Het nieuws werd groots aangekondigd door NASA en het Witte Huis. Maar de suggestie dat dit Martiaans leven zou kunnen zijn ontmoette vrij snel daarna critici die kwamen met andere mogelijke oorzaken voor het ontstaan van zulke structuren.

Dertien jaar bleef daarna het stil rond de Marsmeteoriet. Maar nu, na 13 jaar heeft men nieuwe analysemethoden ingezet om te achterhalen microbiologisch leven in ALH84001 toch aangetoond kon worden. Spacelightnow.com komt met nieuws dat men nu aan de hand van deze Marsmeteoriet veel sterkere aanwijzingen heeft gevonden voor vroeger leven op Mars. We hebben het dan overigens over ongeveer 4,3 miljard jaar geleden in wat men noemt, het noachische tijdperk, een tijdperk toen er nog water op Mars geweest moest zijn.

In een 48 pagina tellend artikel wordt uit de doeken gedaan waarom de microscopische structuren toch een biologische oorsprong zouden moeten hebben. Nieuw onderzoek keek naar zogenaamde magnetische bacteriën die op Aarde voorkomen en dus mogelijk ook op Mars. Men heeft gekeken welke fossiele resten deze micro-organismen nalaten als ze doodgaan. Het blijkt dat op Aarde magnetische bacteriën heel specifieke magnetiet-kristallen achter laten. En de kristallen die men vond in de Mars-meteoriet waren identiek.

Er waren in 1996 nogal wat bezwaren om zo maar aan te nemen dat het fossiele resten van micro-organismen waren. Diverse alternatieve, niet-biologische theoriën voor het ontstaan van de minuscule bolletjes werden geöpperd. In het onderzoek heeft men al die alternatieve niet-biologische oorzaken getoetst.

Sinsd 1996 is onze kennis van Mars sowieso sterk uitgebreid. Toen was het idee van water op Mars zeer discutabel. Maar liefst vier satellieten (Mars Global Surveyor, Mars Odyssey, ESA's Mars Express en Mars Reconnaissance Orbiter), een lander (Mars Phoenix) en drie rovers (Sojourner in 1997, en de twee MER-rovers in 2004) hebben ons enorm veel inzicht gegeven in de geologische geschiedenis van Mars. Het bestaan van water op Mars is nu onbetwist.

SpaceFlightNow.com, samenvatting van het artikel, Wikipedia.