Wel spannend hoor het jaar van Darwin. Niemand zal me verwijten dat ik, als vrouwmens, stiekem hoop toch van iets af te stammen dat eleganter is dan een aap.

In stilte fantaseren over een afkomst van achter  de sterren met een “Angel Love”cd ‘tje op de achtergrond wekt minder agressie op dan de heftige discussies tussen de evolutieleer aanhangers en de creationisten.

De missing link is nog telkens niet gevonden en de strijd nog niet beslecht.

Mocht het echter duidelijk worden dat de evolutionisten toch gelijk hebben, dan moeten we sportief en eerlijk met onze afkomst omgaan. Het is een beetje primitief, stambomenonderzoek moet dan maar niet te ver terug gaan in de tijd. Doch zullen we er grootmoedig  mee om moeten gaan. Ik ben zelf een voorstander van een eerlijke biecht richting eventuele buitenaardse beschavingen.

In welke vorm zouden we dit kunnen realiseren? Een groot beeld van een aap op onze wereldbol, nog iets hoger dan het vrijheidsbeeld? Misschien zelfs op de plek van het vrijheidsbeeld? Vrijheid is immers toch achterhaald met alle privacybeperkende maatregelen van tegenwoordig. Of nog beter zichtbaar voor de buitenaardse wezens, een grote pootafdruk van een aap te vergelijken met het gezicht op Mars. Ook leuk voor de mensen die de pootafdruk vanuit een vliegtuig kunnen bewonderen. De afdruk moet dan wel redelijk groot zijn en niet een paar hectare of zo.

Ik zit prompt aan onze Willem Alexander te denken, groot voorstander van het consuminderen. Hoe vaak zou hij wel niet van zo’n schitterende apenpoot kunnen genieten wanneer hij met zijn gemalin vanuit een raampje eerste klas naar beneden kijkt. Ik krijg spontaan een idee over de grote van de afdruk. Laten we de mondiale voetafdruk van Willem nemen als maat. Heel leuk voor hem omdat hij zo met het milieu bezig is.

De mondiale voetafdruk van een burger is het aantal vierkante meters grond dat hij of zij nodig heeft voor zijn of haar levensstijl, van primaire levensbehoeften tot en met luxetripjes en vliegreisjes. Het is een maat voor het consumptieverbruik als het ware. Simpel gesteld zou elke wereldburger niet meer dan 1,7 hectare grond nodig moeten hebben en dan zou moeder aarde al helemaal bezet zijn en geen metertje grond over zijn. In Nederland zou de consumptie moeten zakken naar een niveau van vlak na de Tweede Wereldoorlog. Nu zitten we al op meer dan 4,5 hectare per mens. Derde wereld landen zitten ver beneden de 1,7 hectare.

De mondiale voetafdruk van Willem in de vorm van een apenpoot zou een spectaculair zicht opleveren vanuit de ruimte.

Ik zit nog te zwijmelen met Angel Love op de achtergrond en hoor in mijn gedachten een ufonaut zeggen tegen zijn lief “”lhkje0 jwuitm kosrjg leslgijf  kesjgiort kwugfsujt kyyaaaaaaaaaaaaaaaabfis”

Vertaling “Come look babe a big foot, spectacular, it is huuuuuuuuuuuuuuuuuuuuugggge”.

Geschreven door: Irma Ellens Maat

Deze column is geplaatst in Frontier Magazine september/oktober 2009