Terwijl de Amerikaanse regering peinst over een strategie om af te rekenen met bedreigende asteroïden, heeft een hevige explosie boven Indonesië onderstreept hoe blind we nog steeds zijn voor denderende ruimterotsen. Op 8 oktober jongstleden explodeerde een asteroïde hoog in de atmosfeer boven de Indische provincie Zuid-Celebes, waarbij evenveel energie vrijkwam als het geval zou zijn bij de ontploffing van 50.000 ton TNT, zo maakte de ruimtevaartorganisatie NASA afgelopen vrijdag bekend. Dat is ongeveer drie keer zo krachtig als de atoombom die Hiroshima met de grond gelijk maakte. Het is daarmee één van de grootste asteroïde-explosies die tot op de dag van vandaag plaats heeft gevonden en is geregistreerd.

Volgens astronoom Peter Brown van de Universiteit van Western Ontario in Canada richtte de explosie echter geen schade op de grond aan vanwege de grote hoogte, vijftien tot twintig kilometer boven het aardoppervlak, waar deze op plaatsvond. Hij en onderzoekster Elizabeth Silber hebben in de week na het voorval weten te bepalen hoeveel energie er vrijkwam tijdens de ontploffing. Daar was het tweetal toe in staat door infrageluidsgolven die opgevangen werden door een internationaal netwerk van instrumenten, dat ontwikkeld is om de golven die ontstaan bij nucleaire explosies te detecteren, te analyseren. De explosie werd door vele getuigen in Indonesië gehoord en liet een rookpluim na die te zien is op de bovenstaande videobeelden.

De vrijgekomen hoeveelheid energie wekt volgens de onderzoekers de suggestie dat het object een diameter van had zo’n tien meter. Verondersteld wordt dat dergelijke objecten onze planeet gemiddeld één keer per decennium raken. Het feit dat geen één telescoop de asteroïde aan heeft zien komen is dan ook niet verrassend, aangezien slechts een klein deel van de asteroïden die kleiner zijn dan honderd meter gecatalogiseerd zijn, zo gaf Tim Spahr van het Minor Planet Center in de Verenigde Staten aan. Alleen objecten die een diameter van twintig tot dertig meter hebben zijn in staat om schade aan te richten op het aardoppervlak. “Het zal waarschijnlijk enkele miljarden dollars kosten om alle rotsen met een diameter van twintig meter in kaart te brengen,” zei hij.