Eén speerpunt wordt de bouw, zonder openbare aanbesteding, van het 2 miljard euro kostende parlementsgebouw in Brussel. Precies tien jaar nadat Van Buitenen, toen nog Europees ambtenaar, met de openbaarmaking van een reeks fraudedossiers een bom had gelegd onder de Commissie-Santer, kwam hij met vier nieuwe dossiers.

Die tonen volgens hem aan dat de top van de 450 man sterke Europese fraudebestrijdingsdienst onderzoeken blokkeert, zaken in de doofpot stopt en er de hand niet voor omdraait om toezichthoudende en controlerende organen te misleiden en beliegen. OLAF zelf reageert gepikeerd en verongelijkt. De dienst ‘heeft respect voor de historische rol van Van Buitenen in ’98/99’ (OLAF dankt aan Van Buitenen haar bestaan), maar vindt dat hij zich nu schuldig maakt aan misinterpretatie en inaccurate verslaglegging.

Ook verwijt OLAF Van Buitenen dat hij zich mengt in lopend onderzoek met het risico dat frauderende ambtenaren straks voor de rechter vrijuit gaan wegens een oneerlijk proces. De Duitse christendemocrate Inge Grässle, rapporteur over OLAF in het EP, reageert nog veel harder. Zij verwijt Van Buitenen dat hij ‘met ongefundeerde beschuldigingen en al lang opgehelderde feiten’ zijn herverkiezing veilig wil stellen.

,,Het enige wat nieuw is aan zijn beschuldigingen is dat het zachtjesaan knap vervelend begint te worden.’’ Van Buitenen zelf houdt vol dat OLAF ernstig disfunctioneert en commissaris Kallas (Administratie) en OLAF-topman Brüner hem in woord noch geschrift van het tegendeel hebben kunnen overtuigen. Van Buitenen stelde de commissie 81 vragen en wisselde 36 brieven met Brüner.

Van Buitenen wijst ook op de ernstige kritiek op OLAF van de Europese ombudsman en het comité van toezicht. Op zijn uitnodiging aan OLAF om dossiers nog vóór zijn persconferentie van gisteren op te helderen, ging de dienst niet in. Volgens Van Buitenen zijn de vier dossiers die hij gisteren openbaarde het topje van de ijsberg.