Verscholen achter videospelletjes en televisie, verliezen kinderen alle contact met de natuur. "Dat is een ware tragedie", zo stelt een Amerikaanse auteur op Timesonline.

Kindertijd
Hebben wij een leukere kindertijd gehad dan de huidige kinderen, vraagt de auteur van het boek 'Last Child in the Woods' zich af? Urenlang ravotten in de bossen, spelen in het park of op rustige plekjes: het lijkt er tegenwoordig niet meer bij. Zelfs in de meest stedelijke gebieden lijkt het erop dat kinderen vroeger meer van de natuur proefden in een park of ander plekje. Spontaan buiten spelen, met of zonder vriendjes uit de buurt: kan het nog?

Huidige kinderen weten alles over het milieu en zijn gevaren, maar verliezen wel elk fysiek en psychisch contact met de natuur. Elk kind kan vertellen over het regenwoud in de Amazone, maar niet over die keer dat ze in het veld luisteren naar de wind of kijken naar de wolken.

Natuurstoornis
"Ik wil liever binnen spelen, want daar zijn al mijn spelletjes", vertelde een tienjarige onlangs. De high-tech maatschappij geeft aan jongeren nieuwe kansen, allicht, maar tot welke prijs?", stelt de auteur terecht. De auteur heeft het over een nieuwe term, een 'natuurstoornis', een vervreemding van de natuur, dat bij de meeste jongeren flink tiert.

Favoriete herinnering
Onderzoekers in Engeland, America, Scandinavië en Australië onderschrijven het bestaan van dergelijke trend en waarschuwen voor de gevolgen ervan. Een rondvraag aan 3.000 parents leert dat spelen in het park of tuin tot hun meest favoriete herinnering behoort van de kindertijd, gevolgd door het bouwen van kampen en de fauna en flora ontdekken in het bos. Vandaag spenderen slechts 38 procent van alle kinderen meer dan een uur buiten. 13 procent van de kinderen speelt nog op 'natuurrijke plaatsen', vroeger was dat 40 procent. 75 procent van de volwassenen beweerde in de buurt een eigen plekje te hebben waar het leuk vertoeven was, meer dan de helft verbleef er enkele keren per week.

Geen voeling
Een onderzoek door BBC Wildlife Magazine, rapporteerde dat nog weinig kinderen enige voeling hebben met diersoorten als libellen of kikkers. Spelen op het platteland stond als minst populaire bezigheid aangestipt. Het rapport doet de wenkbrauwen fronsen, ook die van Sir Attenborough: "niemand kan de natuur beschermen zolang we ze niet verstaan".

Onveilig
Waarom spelen ze niet meer buiten? Amerikaans onderzoek legt tal van redenen bloot. Gaande van minder natuurgebieden, meer tv- en computerconcurrentie tot gevaarlijker verkeer, meer huiswerk en drukke tijdschema's. Bovenaan prijkt de vrees van ouders voor ontvoeringen. Onveiligheid is de belangrijkste reden, terwijl onderzoek uitwijst dat de kans op een daadwerkelijke misdaad zoveel kleiner is dan media doet geloven.

Emotioneel welzijn
Een spijtige zaak, want de natuur doet heel wat goeds voor een jongere. Zet kinderen in een kamer met natuuruitzicht en stress verdwijnt, vooral bij kinderen die daar gevoelig voor zijn. Een wandeling in park bant eveneens depressieve gevoelens.

De natuur pakt leerstoornissen aan, activeert de creativiteit, verhoogt het leer- , ervarings- en testvermogen. Volgens Zweeds onderzoek zijn kinderen die minstens zes uur per week buiten spelen, minder ziek en lijden ze minder aan obesitas.

Tips
Kan je als ouder helpen om je kind naar buiten te krijgen? Jawel, stelt de auteur. Vertel waarom die plek zo speciaal was tijdens je kindertijd, help hen een eigen plekje te vinden.

-Laat hen buiten kamperen. Koop een tent of maak een tipi. Laat deze de hele zomer buiten staan.

-Ga op insectenonderzoek, leg af en toe een 'groen uurtje' vast met de hele familie. Klim met hen in de bomen, kijk naar de bloemen of ga wandelen.

-Leer kinderen hun zintuigen gebruiken. Gebruik een blinddoek en leer hen ruiken, voelen en proeven.

-Leg een moestuin aan. Gebruik zaadjes die snel resultaat geven zoals radijsjes of laat kruiden groeien in potten. (lvl)