In de nacht van woensdag 12 op donderdag 13 augustus aanstaande vindt het jaarlijkse maximum van de bekende meteorenzwerm Perseïden plaats. Hoewel de omstandigheden vanwege storend maanlicht minder gunstig zullen zijn dan vorig jaar het geval was, zijn er tussen zonsondergang en zonsopkomst ongeveer dertig vallende sterren per uur te aanschouwen. Tussen elf uur ’s avonds en vijf uur in de ochtend zal de hemel donker genoeg zijn en ook dit keer geldt: hoe minder de lichtvervuiling, hoe meer meteoren je voorbij zult zien trekken.

Een vallende ster verschijnt als een klein stofdeeltje met hoge snelheid in botsing komt met de dampkring en verbrandt. Het spoor van licht dat hier bij ontstaat is vanaf het aardoppervlak zichtbaar. Iedere nacht zijn er vanaf een donkere locatie talloze meteoren zichtbaar, maar wanneer er een meteorenregen in aantocht is dit aantal vele malen groter en kunnen er zelfs vanuit de stedelijke gebieden enkele tientallen meteoren gezien worden. Onze planeet trekt dezer dagen door het stofspoor van een komeet, in dit geval van de in 1862 ontdekte komeet 109P/Swift-Tuttle. Omdat de vallende sterren uit het sterrenbeeld Perseus lijken te komen wordt de zwerm ook wel Perseïden genoemd.

Om meteoren te zien is geen telescoop of verrekijker vereist. Wel moet de hemel uiteraard (grotendeels) helder zijn. Mocht de verschijning van de zwerm in het water vallen, dan krijgen we in november van dit jaar wellicht een tweede kans. Volgens onderzoekers is het namelijk goed mogelijk dat we in die maand getrakteerd worden op een spectaculaire meteorenregen, waarbij mogelijk vijfhonderd meteoren per uur te zien zullen zijn. Laten we duimen.