Geologische kenmerken verborgen op en onder het oppervlak van planeten kunnen veel simpeler gedetecteerd worden, dit dankzij het ontwerp van de nieuwe zwaartekrachtdetector. Het apparaat is echter niet volledig nieuw en werd ontworpen om de zwaartekrachtsverschillen tussen 2 onderlinge plaatsen met mekaar te vergelijken en zo grafisch weer te geven. Het idee op zich is zeer simpel, neem 2 massa’s, elk opgeknoopt aan een beweegbare veer, als 1 massa zich dichter bevindt bij een planeet’s oppervlak zal de veer meer uitrekken. Door de 2 uitrekkingen van de veren met mekaar te vergelijken kan je de zwaartekrachtsverschillen op afzonderlijke plaatsen met mekaar vergelijken en daar dan ook verschillende conclusies uit trekken.

Illustratie van de grote en zware
GOCE satelliet .

Dit systeem is momenteel al in gebruik bij ESA’s GOCE satelliet. GOCE is een acroniem voor Gravity Field and Steady-State Ocean Circulation Explorer, het is dan ook een aardobservatiesatelliet ontworpen door ESA met als doel het samenstellen van een driedimensionaal zwaartekrachtsveld van onze planeet. Een nadeel van dit systeem is dat de aangebrachte zwaartekrachtsdetector al snel 100 kilogram weegt. In ruimtevaartstermen, waar men maar al te graag gewicht bespaart en kiest voor nano-technologie om zo de kosten te kunnen drukken, is dit een sterk minpuntje. Door het gewicht van het apparaat is het dan ook nog steeds niet gebruikt om andere planeten te bestuderen.

Grafische weergave van het Aards zwaartekrachtsveld

Nu zal daar waarschijnlijk verandering in komen, Jaap Flokstra en zijn collega’s aan de Universiteit Twente in Enschede, Nederland,ontwierpen een zelfde apparaat dat slechts 1 kg weegt. In zijn ontwerp zijn de twee aangebrachte massa’s slechts een paar centimeter van mekaar verwijderd, in tegenstelling tot de originele versie waar dit 50 cm bedroeg. Door de zeer kleine afstand is een precieze en gevoelige werking een noodzaak, om dergelijke kleine verschillen waar te kunnen nemen worden de massa’s aan ultradelicate veren aangebracht en zouden de verschillen tot op 1 picometer opgemerkt worden.

Het team berekende alsook dat een dergelijk apparaat, geplaatst in een ruimtevaartuig in een baan rond een planeet, zo precies zou werken dat hij zelf gravitatieverschillen ten gevolge van geologische actie zou kunnen waarnemen. Zo kan het berekenen hoe diep bergen duiken in de ondergrondse mantel en kan het zelf hele onderaardse oceanen detecteren en grafisch weergeven. Hoe dan ook mogen we onze Nederlandse vriend dankbaar zijn voor zijn onderzoek en ontwerp van dit vernuftig apparaatje .