Zelfs de wetenschap is tot deze bevinding gekomen dat er geen twee plaatsen kunnen zijn in het universum, maar dat alles zich op één en dezelfde plaats bevindt, en dus alles één moet zijn. Ze kunnen dit tot op de dag van vandaag nog niet bewijzen, maar zijn wel tot die bevinding gekomen. De Meesters weten dit echter al lang, door zich niet te scheiden van het Leven, maar door zich ermee te vereenzelvigen.

Piramides hebben op zich iets mysterieus in zich. Als reuzen stijgen ze uit de woestijn uit, en tot op vandaag is m’n nog altijd niet zeker hoe ze de piramides gebouwd hebben. Wie echter de Wijsheid van de vorm van de piramide kent, weet dat de top van de piramide het ene, universele punt voorstelt. Dit is het centrale atoom waar alle vormen die de mens momenteel als louter materieel ervaart uit zijn voortgekomen.

De bodem van de piramide (naar de aarde toe) stelt het stoffelijke of fysieke bestaan voor. De mens die zijn bewustzijn richt op de Christus binnenin, leeft naar dit ene punt waar alle tijd en ruimte zich op één plaats - het hier - en één moment - het nu - bevindt. De mens die echter zijn bewustzijn richt op het materiële bestaan, trekt als het ware deze ene plaats en dit ene moment in vele plaatsen en momenten, ofwel ruimte en tijd. Zo schep je in je eigen bewustzijn de illusie van afgescheidenheid, waar ruimte en tijd heerst. Dit is wat de verlichten het materiële denken noemen. 

De benadering van het beeld van God

In mijn ervaring met het Nieuwe Bewustzijn zal het beeld (van God) niet veranderen, maar zal de kijk op het beeld totaal veranderen. Ik herinner me nog de dag dat ik aan de vijver stond en de Wet begreep dat alles wat wij zien zich eigenlijk in ons eigen bewustzijn bevindt, dat in zijn puurste vorm Gods bewustzijn is. Het waren de wolken die ik weerspigelt zag in het wateroppervlak van de vijver die me liet begrijpen dat niets ver van je verwijderd kan zijn, maar dat alles zich op één plaats bevindt.

Zelfs de wetenschap is tot deze bevinding gekomen dat er geen twee plaatsen kunnen zijn in het universum, maar dat alles zich op één en dezelfde plaats bevindt, en dus alles één moet zijn. Ze kunnen dit tot op de dag van vandaag nog niet bewijzen, maar zijn wel tot die bevinding gekomen. De Meesters weten dit echter al lang, door zich niet te scheiden van het Leven, maar door zich ermee te vereenzelvigen.

Wat de wetenschappers doen is het het stoffelijke bestaan benaderen vanuit een pure fysiek standpunt, waardoor ze slechts het gevolg, in plaats van de oorzaak van het leven bestuderen. Hierdoor zien ze slechts een glimp van de innerlijke werking van Christus te zien. Zo komen ze tot vele bevindingen waarbij ze tot op de dag van vandaag geen verklaring voor kunnen vinden. Ooit zal de wetenschap en de Geest samen komen, omdat ze uiteindelijk hetzelfde Leven bestuderen, hoewel ze dit vanuit een ander standpunt doen.

Het overstijgen van de ruimte

In de vereenzelviging met het lichaam denk je dat je bv. in Nederland bent omdat je lichaam er is, maar in feite ben je het bewustzijn waar dit lichaam een uitdrukking van is. Je bent dus overal, omdat je bewustzijn overal is. Dit bewustzijn is in zijn puurste vorm God, en jouw lichaam is de allerhoogste uitdrukkingsvorm van dit bewustzijn. Het is de Tempel waardoor de Eeuwige Levende Vader zijn wonderen kan verichten. Zoals Jezus aanhaalde: ‘Uit mijzelf kan ik niets, het is de Vader in me, Hij doet de werken’ en ‘Nog groter werken zoals degene je mij hebt zien volbrengen, zullen jullie doen’.

Hiervoor is het echter nodig dat de mens de foutieve opvattingen over een louter materiëel leven ver achter zich laat en over de beperking van het afgescheiden bestaan heenkijkt. Zie jezelf niet als lichaam, maar als Geest die zich uitdrukt als lichaam. Zo zal je net als mij merken dat de illusie ruimte oplost in je bewustzijn en dat je altijd overal bent. Dit is de ware kennis van de IK BEN.

Zo zal je ook merken dat er een fijner leven is, het ware Leven, en bovendien het enige Leven en dat dit de ware verblijfplaats van de mens is. In dit geweldige, doch eenvoudige begrijpen ligt een diepe vreugde verborgen die je enkel kan begrijpen als je deze zelf ervaart. Ik kan u slechts vertellen dat eens je deze ruimteloosheid zelf hebt ervaren op de plaats waar jij je nu bevindt, dat zoveel illusies tegelijk uit je bewustzijn zullen worden weggeblazen.

Ik zei niet langer: ‘Waar zijn wij toch mee bezig geweest’, maar zei slechts: ‘Waar ben ik toch mee bezig geweest’. De hele wereld was en is slechts hoe ik deze zelf ervoer. Van zodra ik mij echter bewust werd van de fijnere trillingen ontwaakte niet alleen ikzelf, maar ook de natuur om me heen. Eerst begreep ik dit niet, maar snel zag ik in dat het net door dit ruimteloos bewustzijn is dat niet dit lichaam, maar voor mij dan, de hele aarde, ja, zelfs het hele universum ontwaakt. Zo zag ik de Eenheid van de Zoon met de Vader.

Zoals de Vader overal is, zo is de Zoon overal. Het was fantastisch! Het leek alsof alles binnenstebuiten gekeerd werd. Alles dat vroeger het beeld van het uiterlijke in zich droeg, werd het beeld van het innerlijke waar je de dingen als volmaakt ziet, in plaats van de ruimtelijke vormen die zich slechts als een tijdelijke bewustzijnstoestand voor je oog vormt. Het beeld (van God) dat ik vroeger als louter uiterlijk en materieel ervoer, werd pure zuivere Geest waar alles in harmonie leeft met de ene Wet. Ik werd opnieuw geboren in een nieuwe dimensie.

Ik zag in dat de Schepping helemaal niet van boven naar beneden is geschapen, maar van binnen naar buiten. Zo ervoer ik stap voor stap de eenheid met God. Het is een vreugdevolle openbaring als je de dingen niet meer als gescheiden van je ziet, maar alles als uitdrukking van de ene Levende Vader.

De dieren, de planten, de mensen. Eerst droomde ik over de nieuwe tijd. Van zodra ik een wens had die vaak louter ging over kennis en begrijpen van Wijsheid, werd dit me vaak in een droom geopenbaard. De omgang met mensen in de nieuwe tijd, de belangrijkheid van de natuur, het verdwijnen van zinnelijkheid, maar vooral de diepe rust en vrede in het absolute weten dat alles God of Goed is.

Jezus noemde God wel eens zijn Vader omdat het de Vader is van de hele Schepping. In het geloof van een uiterlijke wereld lijkt de Vader ergens ver weg in de Hemel te wonen waar Hij dan alles nauwlettend in het oog houdt. Wie echter dieper kijkt, weet dat God nergens anders kan zijn dan in de mens zelf, maar dat het de mens zelf is die tot inzicht moet komen, en de eeuwenoude Waarheid te leren begrijpen van de eenheid tussen mens en God. Niet je ego, maar jij, je ware Zelf ofwel Christus is één met de Vader en dus met alle Liefde, Wijsheid en Goddelijk Begrijpen.

Het is slechts het geloof in een ruimte dat ons alles als gescheiden liet ervaren, en zo God ergens ver weg in de Hemel heeft geplaatst. Je begrijpt wel dat als je in eenheid met God wilt leven, je de identificatie met het ego en het bijhorende menselijke verstand moet loslaten. Je zal je bewust worden dat jij niet je lichaam bent, maar dat je lichaam de uitdrukking is van God en zodoende zal je je ware Zelf (dat altijd één is met God) terug vinden in elke Goddelijke creatie. Maar dit is nu net de grootste vrees en vijand van het ego: bewustwording.

Bewustwording = Het sterven van het ego

Als het Zelf (Christus) regeert in het menselijke bewustzijn, zal het ego sterven. Dit sterven hoef je niet te letterlijk op te nemen, hoewel het ego dit zo innerlijk wel zal ervaren. Dit komt omdat het ego zich identificeert met louter gedachtevormen, met andere woorden, met wie ze denken te zijn. Je beroep, je geld, je rol in de maatschappij, je naam, … Dit zijn louter gedachtevormen die de essentie van het ware Zijn volledig missen. Als de identificatie met deze gedachtevormen ’sterft’ dan sterft tegelijk ook het ego.

Dit is de ware opstanding uit het oude denken, die de wereldse ervaringen verre te boven gaat. Ik Ben de opstanding en het Leven zijn de woorden van de verlichte, die de ware eenheid met het Leven kent, en zich dus niet langer identificeert met gedachtevormen en veronderstellingen die uit een vreselijke verblindheid over het ware Leven zijn geschapen in de persoonlijkheid van de mens.

Is dit niet fantastisch? Je oude ik stopt met bestaan, en in de plaats krijg je het hele Leven. Dit is wat Jezus bedoelde met: “Hij verloochene zichzelf en volge mij”. Je kan geen echter twee meesters dienen. Je kan dus niet tegelijk in de wereld van afgescheidenheid leven, en ook in de Eenheid met God. Maar hier maken velen nu net de ‘fout’. Ze verwarren de wereld met de aarde of met het ‘aardse’ en omschrijven dit vaak als: hier op aarde, of hier in deze wereld gaat alles fout.

Dit komt omdat hun bewustzijn nog gevangen zit in het ruimtelijke denken, waardoor ze zich zo identificeren met het lichaam, en de aarde gescheiden ziet van zichzelf. Als je in het Nieuwe Bewustzijn wakker wordt, zal je niet van plaats veranderen of ergens anders naartoe gaan. Het is je eigen bewustzijn dat transformeert waardoor je de dingen ziet zoals ze echt zijn, in plaats van zoals ze in het verleden leken te zijn. Je moet je dus helemaal niet terugtrekken van de wereld, als zijnde je terugtrekken op een berg, of in je huis.

Je hoeft slechts de gedachte aan een uiterlijk bestaan laten voor wat het is, en je volledig richten op God in u zodat de nieuwe energie toegang krijgt op aarde en jij mee bouwt aan een betere toekomst voor de hele mensheid. Geen verre toekomst in een andere dimensie, maar een toekomst die zich steeds opnieuw volmaakter openbaart binnenin jezelf, en dus je omgeving. Uit eigen ervaring weet ik dat zelfs bij de eerste lichtstralen je leven andere vorm aanneemt, en je een vreugde ervaart waar je voorheen geen weet van had. Oplossingen voor problemen waar je voorheen nooit aan gedacht had, ontplooien zich in je bewustzijn.

Dit komt omdat je oude zelf -duisternis- het Licht niet kent, en daarom de oplossingen niet zag. Het licht kent de duisternis niet, en de duisternis kent het Licht niet. Daarom noem ik mijzelf ook geen Meester, maar slechts een getuige van het Licht die zo versteld werd door de eenvoud, en vooral ‘de schuilplaats’ van het Licht. Het Licht is niet ergens ver weg in de Hemel.

Het Licht is bij je, het is in je, dichter bij je dan je handen en je voeten. Nader dan je eigen adem, en toch kent de mens het Licht (nog) niet. Dit is in mijn ervaring vooral door de verkeerde benadering van de vormen die we als gescheiden objecten zien en daarom automatisch een ruimte scheppen in ons eigen bewustzijn. Leer de Wijsheid kennen van het Zelf, zodat ook jij weet dat Christus de Heilige Verbintenis is met God in u, en ook jij de Hemel kan ervaren en zien wat het ware Leven voor jou in petto heeft.

Enkel zo krijgt het nieuwe bewustzijn - de Nieuwe Tijd - ingang in jouw bewustzijn en kan de wil van God geschieden op Aarde. Hoe kan God anders zijn wil laten geschieden als hij binnenin de mens woont, maar de mens niet in harmonie werkt met het eerste Levensbeginsel. Je zal niet minder jezelf worden, integendeel. Je zal net worden wie jij echt bent, en je zal dit ware Zelf ook meteen herkennen als zijnde je Zelf, Christus, God. Alles één!

© 2008 Inner Teaching.

Originele bron: Inner Teaching